Gezondheid & Landbouw na nu zo’n 70-80 jaar gefundeerd te zijn op giftige chemie. Inclusief filmpje uit 1950 met Dr. William Albrecht. Zieke bodems maken zieke mensen. Wat organisch materiaal en natuurlijke sporenelementen, onder andere, met de vruchtbaarheid van de bodem kunnen doen èn de gezondheid van mens en dier.
Eindtijdnieuws.com
24 februari 2025
Bodemgezondheid: de kwaliteit van de bodem is cruciaal voor de voedingswaarde van gewassen, wat direct invloed heeft op de gezondheid van mensen en dieren!
Deze man waarschuwde ons, en we hebben het over begin 20ste eeuw
Dr. William A. Albrecht (1888-1974) was één van de beste bodemwetenschappers van zijn tijd! En de waarde van zijn werk wordt tegenwoordig steeds meer gewaardeerd.
De gezondheid van de mens sinds de vorige eeuw
Door Albrechts experimenten met het kweken van planten, met verschillende bodems en hun effect op dieren, observeerde hij dat afnemende bodemvruchtbaarheid als gevolg van een gebrek aan organisch materiaal, belangrijke elementen, en sporenelementen, verantwoordelijk was voor slechte oogsten, en op zijn beurt voor pathologische aandoeningen bij mens en dier. Ja, de mensheid is geen uitzondering!
Zieke bodems maken zieke mensen èn dieren
Wat is een pathologische aandoening? Een pathologische aandoening is een stoornis, die het gevolg is van een afwijking in de structuur of functie van een lichaamsdeel. Deze aandoeningen kunnen worden veroorzaakt door genetische afwijkingen, infecties, verwondingen, of blootstelling aan bepaalde toxines of ziekten (en uitgeputte bodems).
De natuur gaf haar ‘zeldzame geheimen’ prijs aan Dr. Albrecht….
eenvoudig omdat hij een nieuwsgierige boerenjongen was, die van logica hield. ‘Zeldzame geheimen’, door Albrechts uitgebreid onderzoek naar bodemgezondheid, onder andere.
Bodemgezondheid en ons voedsel
Gezonde bodems zijn cruciaal voor het produceren van gezonde gewassen vol vitaminen en mineralen, wat op zijn beurt bijdraagt aan de gezondheid van mens en dier.
In onderstaand filmpje van de jaren ’50 onderzoekt Dr. William Albrecht het verband tussen onze gezondheid en bodemvruchtbaarheid. Hij legt uit, dat de sterke afname van voedingsstoffen in de bodem leidt tot een achteruitgang van de gezondheid van zowel dieren als mensen. Door onjuiste landbouwmethoden zijn de mineralen uit de bodem onttrokken, wat resulteert in een tekort aan essentiële voedingsstoffen in ons voedsel! Dit probleem heeft geleid tot een stijging van ziekten en aandoeningen. Albrecht pleit daarom voor het herstel van de bodem door het aanvullen van de ontbrekende mineralen, en meer.
Diervoeding
Dieren kiezen instinctief voor voedsel dat rijk is aan mineralen, wat aantoont dat zij de verschillen in voedselkwaliteit kunnen herkennen….
“We hebben moeite om onze melkkoeien uit onze citrusboomgaard te houden. Elke ochtend gaat die kudde koeien door het hek. Nu hebben we een sterk hek, maar er is één koe die er toch doorheen gaat. Ze staat er elke ochtend.”
HUMAN HEALTH AND SOIL FERTILITY 1950s FILM WITH DR. WILLIAM A ALBRECHT 42594
Translation => Click on the CC (subtitle) button > then click the Gear wheel > Subtitles > Automatic translation > Choose your language
Dr. Albrecht legt in de film uit hoe ‘domme dieren’, zoals de geit en de koe, altijd weten welke planten gezonder voor hen zijn. Het toont beelden van zieke kinderen met onder meer bot- en gebitsproblemen, en volwassenen, die verslaafd zijn aan voorgeschreven medicijnen. Is er een verband? William Albrecht zocht het uit.
Als emeritus hoogleraar bodemkunde aan de Universiteit van Missouri zag hij een direct verband tussen bodemkwaliteit, voedselkwaliteit en (menselijke) gezondheid. Hij legde ook een direct verband tussen voedergewassen van slechte kwaliteit en een slechte gezondheid van het vee. Hij zei:
“De bodem is het ‘creatieve materiaal’ van de meeste basisbehoeften van het leven. De schepping begint met een handvol stof.”
Hij gaf de schuld aan:
NPK-formules, (stikstof, fosfor, kalium) zoals vastgelegd en afgedwongen door de staatsministeries van Landbouw. Dit betekent:
ondervoeding, aanvallen door insecten, bacteriën en schimmels, overname van onkruid, oogstverlies bij droog weer, en algemeen verlies van mentale scherpte bij de bevolking [dementie, zoals Alzheimer], wat leidt tot degeneratieve stofwisselingsziekten en vroegtijdige dood.
Landbouw zonder chemie, hoe dan?
Highlights van het interview met Dr. William Albrecht, door Charles Walters
Later voor het eerst gepubliceerd in het tijdschrift Acres U.S.A. in 1971. De oprichter van Acres U.S.A., Charles Walters, studeerde begin jaren ‘70 bij Dr. Albrecht, en gebruikte zijn onderzoek.
Acres U.S.A. en interviewer Charles Walters waren redacteur bij het tijdschrift Veterinary Medicine in de jaren ‘50. Ze reisden door het land voor de NFO (National Farmers Organization) in de jaren ‘60.
De jaren ’50 was het tijdperk waarin dierverzorging en landbouw, die niet gebaseerd waren op natuurlijke processen, maar op vooral giftige chemie, hun intrede deden.
Bij het verzamelen van de kennis van die tijd bleef hij de naam William Albrecht horen van gewaardeerde wetenschappers en consultants over de hele wereld. Hij pakte de telefoon en ontdekte dat Dr. Albrecht nog steeds leefde en spreekuren hield, ook al was hij al lang met pensioen.
Ontmoedigd door de universiteit, sprong hij in de auto, en reed twee uur om de goede professor te ontmoeten. En zo begon een opmerkelijke vriendschap.
Hier is het interview in 1971 met William A. Albrecht…. “Laat me je helpen een visie te krijgen” was de zin, waarmee hij Charles van Acres U.S.A. begroette:
William A. ALBRECHT. Als je de menselijke geneeskunde of diergeneeskunde tot een gemene deler wilt reduceren, moet je onthouden dat wanneer de fysiologie van het dier gestoord is, het niet veel uitmaakt hoe je het probleem noemt. Maar het is zeer waarschijnlijk een fout in de voeding, die vaak gebaseerd is op de poging om zuinig te zijn. Ik ben tot de conclusie gekomen, dat tekortkomingen vaker aan de basis van onregelmatigheden in de gezondheid liggen dan we beseffen.
Ik heb de gelegenheid gehad om een aantal sporenelementen te testen. En twee artsen hebben mij op een gegeven moment geholpen. Dus sprong ik in het diepe. Want als ik problemen kreeg met de medische wereld – en dat is heel makkelijk – had ik twee artsen om me eruit te trekken.
Ik zette een student aan het bestuderen van Brucellose besmettelijke abortus [Abortus Bang, Ziekte van Bang]. Ze noemen het besmetting, wat het helemaal niet is! En we bewezen het met vier generaties van een kudde van 85 melkkoeien, die het label hadden om geslacht te worden. We voerden ze sporenelementen, en we behandelden de grond met sporenelementen, terwijl we ons klaarmaakten om de dieren de producten van deze grond te voeren. In vier jaar tijd hadden we 17 vrouwelijke kalveren, die vaarzen werden en kalveren grootbrachten, en hun kalveren waren schoon volgens de veterinaire tests!
Want, zie je, ze introduceerden een kunstmatige microbe, die ze brucellosis abortus noemen, alsof het een grootse naam is. Het is niets anders dan de symptoomnaam, die aan de microbe is gegeven. We hebben 17 vaarzen laten volgroeien, nadat we waren begonnen met het voeren van sporenelementen, en ze gaven ons kalveren. En die 17 kalveren waren zo schoon als maar kon door elke test, die de dierenarts op de bloedbaan kon uitvoeren!
ACRES U.S.A. De remedie bleek voeding te zijn?
ALBRECHT. De vier sporenelementen die we kozen, waren de elementen, die volgens Cleveland ontbraken in het zenuwweefsel van de ‘geïnfecteerde’ dieren, en die ontbraken niet in de ‘niet-geïnfecteerde’ [gezonde] dieren.
ACRES U.S.A. Wat waren de sporenelementen?
ALBRECHT. De vier sporenelementen die ontbraken – mangaan, wat ijzer – en dat zet ik tussen haakjes, want dat ontbrak niet per se, maar het is altijd noodzakelijk om ijzer, koper, kobalt en zink te hebben.
ACRES U.S.A. Zijn deze bevindingen gerapporteerd in de vakliteratuur?
ALBRECHT. Oh ja! Het was een boekdeel. Maar er werden er niet veel van gedrukt. In 1949 hielden we een kliniek, omdat ik de medische vereniging van de staat op mijn nek kreeg. De dokters in Springfield hadden de mensen ingeënt tegen brucellose [schadelijke jib jabs]. Deze vrouwen en mannen stapten toen over naar Dr. Allison, die hen de sporenelementen gaf. En hun bloedlichaampjes veranderden van allemaal witte pusachtige in rode! Hij gaf hen deze sporenelementen met een coating, zodat ze pas open gingen als ze in het alkalische deel van de darmen kwamen. We hadden zo aangetoond dat de ziekte van Bang het gevolg was van een tekort aan sporenelementen!
ACRES U.S.A. Heeft u ooit overwogen om arts te worden?
ALBRECHT. Ja. Ik had een goede vriend, die arts was en die zijn leven lang mensen over gezondheid onderwees. Toen hij stierf, had hij 72 procent van zijn zaken nog in zijn boeken staan. Dus als jongen werd ik ontmoedigd. Ik zei: “Ik ben bang, dat ik niet genoeg banden heb met het medische beroep om het te kunnen maken.” Omdat ik een plattelandsjongen was met veel nieuwsgierigheid, geïnteresseerd in de fysiologie van planten, dieren en de mens, besloot ik dat ik beter bij planten en landbouw kon blijven. Dus ik deed bodemvruchtbaarheid en bodemmicrobiologie als hoofdvak.
ACRES U.S.A. Waar heb je je opleiding gevolgd?
ALBRECHT. Allemaal in Illinois. Vier graden. A.B., B.S. in Landbouw, M.S. en Ph.D. Ik ben waarschijnlijk meer een microbiële voedingsdeskundige dan iets anders. Met andere woorden, je gaat tot op de cel nauwkeurig.
Op dit punt begon Dr. Albrecht Charles te ondervragen.
ALBRECHT. Weet de dierenarts welke kant hij op moet? Zijn dier staat op die grond en eet planten van die grond. Waarom gaat hij niet terug naar de basis, de fundering?
ACRES U.S.A. Je krijgt ze niet aan het luisteren. Ondanks het bewijs, kun je niemand laten luisteren als hij dat niet wil.
ALBRECHT. Dat is een van mijn teleurstellingen in lesgeven, schrijven en studeren. Ze gebruiken geen logica om uit te leggen waar het om gaat. Ze zijn alleen maar commercieel ingesteld.
Waar ik van walg is dat jullie wetenschappers aan technologie doen in plaats van lesgeven. Ze patenteren alles en maken het geheim. Daar hou ik niet van. Dus besloot ik dat ik ging studeren en leren. Als je analyseert, is het niets anders dan leren wat de natuur deed en wat nog nooit eerder was vastgelegd.
ACRES U.S.A. Wat was de grootste openbaring?
ALBRECHT. In de landbouw en de bodemmicrobiologie en in de geneeskunde ontdekte ik wat de plattelandsjongen zei, toen hij thuiskwam bij zijn vader van de Landbouwschool. Hij zei: “Pap, ze leren zoveel dat niet waar is.” Dus heb ik het grootste deel van mijn leven besteed aan het vinden van wat wèl waar is.
ACRES U.S.A. Moeten meststoffen op basis van uw onderzoek oplosbaar zijn?
ALBRECHT. Nee. Meststoffen worden oplosbaar gemaakt, maar dat is een dom idee. Ze moeten onoplosbaar maar beschikbaar zijn. Het grootste deel van onze plantkunde is oplossingsplantkunde. Als het oplossingsplantkunde is, zou de eerste regen het eruit halen.
We leven met onze eigen onwetendheid, omdat we niet gaan zitten en nadenken. We kopiëren om geld te verdienen. En op de universiteit leren ze kopiëren. En als een student een idee heeft, mag hij nooit zeggen: “Ik heb een idee.” En leraren moedigen studenten niet aan om een ingeving te hebben, omdat ze willen dat ze onthouden wat zij hebben gezegd.
ACRES U.S.A. Ik ga naar deze scholen – inclusief de Universiteit van Missouri – en het enige wat ze onderwijzen is deze ‘oplosbare’ kwestie.
Er zijn regels in sommige staten, die in feite meststoffen definiëren als NPK producten, en het moeilijk maken voor boeren om toegang te krijgen tot humaten, natuurlijke minerale meststoffen en dergelijke. Enkelen van mijn medewerkers hebben mij verteld dat u de beste woordvoerder bent – met academische status – in het Amerika van vandaag.
ALBRECHT. Ik heb alleen moeten staan.
ACRES U.S.A. Ik merk op dat u veel werk hebt verricht en dat dit werk niet beschikbaar wordt gesteld aan jongere generaties – boeren onder de 40 jaar.
ALBRECHT. Omdat dat wat ik zeg, niets voorstelt in de ogen van de mensen. Ze hebben een conventionele waarheid gekocht, omdat er winst in zit voor een paar grote bedrijven.
CRES U.S.A. Wat u me vertelt is niet wat ze op de universiteit onderwijzen?
ALBRECHT. Dat is het trieste. Je ziet wat mensen accepteren hetgeen is wat de horde accepteert. Niet wat de man accepteert, die gaat zitten nadenken.
ACRES U.S.A. In hoeverre pikte de landbouwpers dit materiaal op en maakte het beschikbaar voor boeren?
ALBRECHT. Heel weinig. Ze zeggen dat het te ingewikkeld is. Ze zeggen: “Ik weet er niets van,” en…. weg ermee. Maar hier komt iets uit het chemielab dat te koop wordt aangeboden, en ze slikken het met haak, aas en al!
Ik zeg, laten we het in de taal van de gewone man brengen, in de scheppingskwestie van de Schepper. Geen commercie. Want op het moment dat je er geld tegenaan gooit om een jongen te laten studeren, zit je op het verkeerde spoor.
ACRES U.S.A. Ik kwam informatie tegen, die erop neerkwam dat de voortdurende toepassing van zoutmeststoffen steeds minder productie oplevert. Met andere woorden, de Amerikaanse boerderij is over zijn hoogtepunt heen, en op weg naar beneden. Wilt u daar commentaar op geven?
ALBRECHT. Ik heb uitstekende gegevens over de half-waarde van onze bodem [bodems die nog maar half leven]. De bodem is als een pas gecreëerd radioactief element. Toen deze grond in balans was voordat de mens hem overnam, was het maagdelijke grond. Hij was in evenwicht met de krachten van bodemontwikkeling en uitspoeling.
Als je begint met de woestijn in het westen, aan de oostkant van de kustgebieden – omdat al het water aan de westkant is neergeslagen – dan is dat het ruwe gesteente met een lichte verwering. Naarmate je oostelijker komt, valt er meer regen en ontwikkelt de bodem zich tot meer dan een woestijn. En die Amerikaanse bizon leefde daar waar de omstandigheden ongeveer in evenwicht waren, en dat is iets meer dan 25 centimeter neerslag. Want als je boven de 25 centimeter neerslag komt, begin je uit te spoelen. Maar bij 25 centimeter ben je in evenwicht. Die buffel was slim. Hij had mineraalrijke grond en geen mineraal uitgeloogde grond.
ACRES U.S.A. Ja, maar diezelfde grond wordt nu geïrrigeerd, en de 25 centimeter neerslag van de natuur wordt omzeild?
ALBRECHT. Ja. En het wordt verbouwd met gewassen, die alleen aan de achterste speen zuigen, zullen we maar zeggen, en bepaalde elementen meer verwijderen dan andere. De buffel ging niet ver oost en west, maar noord en zuid. Hij ging met de winter en de zomer mee, heen en weer. Hij ging lange afstanden naar het noorden en zuiden, maar hij migreerde niet ver naar het oosten en westen, omdat hij dan naar minder [te weinig] regenval en meer [teveel] regenval zou zijn gegaan.
We bestudeerden de landbouwgrond, en vergeleken de snelheid van verval onder het ouderwetse paard-en-wagen tijdperk met die van maagdelijke prairie. Hoe snel heeft dit landbouwsysteem die grond na 60 jaar afgebroken? Nu, die 60 jaar laten zien hoe snel het omlaag ging. Op Sanborn Field verbouwden we continu maïs zonder iets terug te geven. Alles werd eraf gehaald. In 40 jaar tijd hebben we 2/5 van de vruchtbaarheid uit de grond gehaald.
Ik verbouwde [nog op de ongezonde manier] 25 jaar onafgebroken tarwe, en gebruikte 11 kilo stikstofmeststof per hectare. En samen met de stikstof die ik teruggooide, verbrandden we in 30 jaar 50 procent van de grond.
ACRES U.S.A. Dus je kunt op deze grond geen 100 jaar boeren? Niet met de technieken die in Amerika worden gebruikt [en Europa].
ALBRECHT. Niet als je elke 30 jaar de helft van de overgebleven vruchtbaarheid weghaalt. Zie je, met zoutmeststoffen, NPK beoordeeld, trap je die grond weg om de microbiële vuren te laten branden [zodat het bodemleven gedood wordt].
ACRES U.S.A. Wat kunnen boeren doen om wetenschappelijk te boeren en toch de bovengrond te behouden voor toekomstige generaties?
ALBRECHT. Aanvullen met het eerste punt dat het meest uitgeput is. Maar dit is niet zo eenvoudig als gewoon stikstof teruggeven. Je moet weten dat stikstof een zeer belangrijk onderdeel is van het microbiële leven, dat in die grond gaat leven. Je moet de bodem levend houden en niet dood. En op het moment dat je stikstof in de bodem brengt, verbrand je de koolstof. En je verbrandt meer dan je erin stopt.
ACRES U.S.A. Hoe kan stikstof op een gezonde manier worden teruggegeven?
ALBRECHT. In mijn tuin composteer ik de bladeren van de bomen. En ik houd de koolstof hoog voor de stikstof die ik toevoeg, en niet de stikstof hoog zodat de koolstof opbrandt en het leven uit de grond schiet. Ik doe calcium in die compost – het zijn allemaal bladeren, een beetje houtachtig, dus het is net tarwestro – verhouding koolstof/stikstof van 100 op 1. Ik doe er maar een klein beetje stikstof in, zodat ik in de loop van het jaar nog steeds veel koolstof heb. Maar er wordt genoeg stikstof gebruikt op deze manier. De microben laten het niet uitspoelen, omdat het altijd gebonden is. Koolstof houdt de stikstof vast.
ACRES U.S.A. Doe je nog iets anders met die compost?
ALBRECHT. Ja, je moet zorgen voor fosfor, calcium, kalium en magnesium. Dat is de natuurlijke manier. Maar het moet opgebroken worden. We hebben nog niet geleerd hoe we koolstof als overmaat moeten waarderen, omdat we 3/100ste procent in de atmosfeer hebben. En wat doet een plant voornamelijk? Hij bindt het actieve element in die overtollige koolstof. Dus je moet altijd een zwarte bodem houden.
ACRES U.S.A. Dat is de betekenis van het zwart? Koolstof?
ALBRECHT. Ja.
ACRES U.S.A. Sinds mijn jeugd in Kansas verbouwen we tarwe.
ALBRECHT. Tarwe met een hoog eiwitgehalte.
ACRES U.S.A. Maar het eiwit neemt af.
ALBRECHT. O ja, ik heb de gegevens van Kansas bijgehouden. In de tijd dat ik het bestudeerde, daalde het eiwit enorm!
ACRES U.S.A. Nu hebben ze diepe putten, fantastische milo [soort gierst] gewassen en grond, die begint uit te lekken.
ALBRECHT. Met andere woorden, ze verplaatsen het naar de plek waar de microbiële branden worden aangewakkerd.
ACRES U.S.A. Dit wordt gekarakteriseerd als efficiëntie in de landbouw, nietwaar?
ALBRECHT. Efficiëntie in mijnbouw! Als de grond is uitgeput, zit je op een ashoop. Je weet niet wat er ontbreekt, behalve dan dat er niets groeit. De mysteries van de schepping zijn niet allemaal ondergebracht in technologie, waarbij je op knoppen drukt. En de sporenelementen maken daar deel van uit.
Ik kreeg een brief van een man in Florida. Hij schreef: “Albrecht, ik kweek hier citrusvruchten. Ik ben afgestudeerd aan Purdue. Vertel me wat ik aan sporenelementen in de grond moet stoppen. Ik wil het graag proberen.”
Ik gaf hem een schot voor de boeg. Koper, magnesium, zink…. ik gaf hem een lijst. Met Kerstmis stuurde hij me wat fruit. Hij zei: “We hebben moeite om onze melkkoeien uit onze citrusboomgaard te houden. Elke ochtend gaat die kudde koeien door het hek. Nu hebben we een sterk hek, maar er is één koe die er toch doorheen gaat. Ze staat er elke ochtend.” Dus ik zei, “Lach dat beestje niet uit. Ze is gewoon een beetje slimmer. Ze is een A-student.”
Hoe dan ook, ik kreeg deze citrusvruchten; ik stopte het fruit in mijn wijnkelder. Toen we die mand met grapefruits op hadden, waren de laatste twee onderin gebarsten. Maar ze hadden geen sap gemorst. Ze waren gespleten, zodat de schijfjes loskwamen. Ik controleerde de verzenddatum, en het had zes weken geduurd voordat ze bij mij aankwamen. Dat was interessant, want het fruit was niet aangetast door de groene schimmel, en citrusvruchten worden snel groen als ze niet goed bemest worden! Ik denk dat het koper, dat hij op dat land had gedaan (ongeveer 2,2 kilo per hectare) bescherming bood tegen de groene schimmel.
Later schreef hij, dat hij met zo’n 100 ‘experts’ had gecorrespondeerd. Niet één dacht dat we wisten wat we deden! Maar, zei hij, “ik heb net mijn contract voor al mijn citrusvruchten met een mooie opslag afgesloten, omdat ik beter fruit had.”
ACRES U.S.A. Dus de hele zaak in Florida is een kwestie van een tekort aan sporenelementen?
ALBRECHT. Natuurlijk. Waarom zien onze boeren hier dat niet?
ACRES U.S.A. Veel boeren komen één voor één bij zinnen. Wat is het beste uitgangspunt om na te denken over gezonde landbouw in plaats van bodemontginning?
ALBRECHT. We zijn drie factoren uit het oog verloren. De microben in de grond en bovenop de grond: zij zijn de krachten, die door afbraak zorgen voor de recycling. En dan hebben we de planten nog, die daarvan profiteren, en zij gebruiken de zonnestralen voor energie [fotosynthese]. De microben kunnen dat niet. De microben moeten plantaardig voedsel gesynthetiseerd hebben.
De microben in de bodem zijn de ontbinders. De planten zijn de omvormers. Daarom is het zo belangrijk om de microben in de bodem met respect te behandelen, en is het zo belangrijk om de bodem weer op te bouwen.
Je moet teruggaan naar het profiel van de bodem, en de koolstof behouden. Omdat de koolstof verminderd is, behoudt het de andere dingen daar. Als het [de bodem] niet zwart is, dan is de koolstof verdwenen! Dus een ruime koolstofverhouding betekent de veiligheid van je bodem. Je kunt dat niet doen uit de papieren [of plastic] zak van een chemisch bedrijf. En dit hele gedoe over wat ‘vervuiling’ is, is niets meer dan het ding scheef laten lopen – uit balans.
ACRES U.S.A. Kunt u mij een precieze kijk geven op calcium?
ALBRECHT. Calcium maakt je grond korrelig en houdt hem zwart. Die korrelvorming laat lucht dieper gaan. En dat laat de microben branden. Als er niet genoeg lucht in zit, ga je gisten en maak je alcohol. Dus als je die grond anaeroob maakt en niet korrelig, zit er te veel ‘drank’ in. [Merk op dat een bodem met een te hoge zuurgraad of pH-waarde, dus met teveel calcium ook niet goed is.]
ACRES U.S.A. Kunt u iets zeggen over natuurlijke mineralen?
ALBRECHT. Ik gebruik graag natuurlijke mineralen. Dat is wat kalksteen is. Dat is wat rotsfosfaat is. Je humaten [humuszuren].
ACRES U.S.A. Humaten zijn niet oplosbaar?
ALBRECHT. Nee. En humus diep in de grond is anaeroob en heeft de neiging zwart te zijn. Je brengt het naar boven en bewerkt het, oxideert het, en je geeft de dingen vrij die gereduceerd werden.
ACRES U.S.A. Wat zal irrigatie doen?
ALBRECHT. Dat verzadigt het land met water, geeft het een fermentatie en snelle oxidatie. De natuur doet dit zo geleidelijk. En als er genoeg calcium is om het korrelig te maken, zal de humus naar beneden gaan en je wortels naar beneden, en heb je een diepere voeding.
Mensen begrijpen alleen het ontginnen van de grond voor snelle winst, zonder aan toekomstige generaties te denken.
ACRES U.S.A. Om een idee te krijgen van wat er mis is met de bodem, zou je de bodem moeten testen, nietwaar?
ALBRECHT. Ja, maar hoeveel mensen die testen, kijken of het ook in balans is? Ze beginnen maar met één element, – dat is het minste – en gooien er dan overdreven veel op en gaan overboord. Je kunt dus over de bodem praten in termen van een uitgebalanceerd dieet voor de plant.
De plant heeft echter een voordeel. Als een wortel naar beneden gaat, is hij aan het jagen. Je hebt dus een diep profiel nodig om die plant te voeden. De plant vecht om te overleven. Zijn wortels zijn op jacht. De plant scharrelt veel rond. Dus ze proberen deze plant te voeden, en realiseren zich niet dat als de grond droog wordt, de wortels op zoek gaan naar water. Wanneer ze in water oplosbare zouten op die grond doen, brengen ze de plant uit balans alsof je te veel whisky hebt gedronken.
Wanneer je chemicaliën in de grond stopt, heb je die haarwortels geruïneerd. Dit zijn wetten van de fysiologie – het maakt niet veel verschil of het een mens of een plant is. Ik ben ervan overtuigd dat de Schepper er verstand van had, en dat de mens het nog steeds niet geleerd heeft.
ACRES U.S.A. Er is één probleem met wat je zegt. Bijna geen van deze landbouwtijdschriften zet deze informatie in lekentaal, zodat boeren het ook kunnen begrijpen.
ALBRECHT. Dat is het trieste eraan. Ik wil gewoon dat jullie zelf nadenken. Laat me je uitleggen waarom we op het verkeerde spoor zitten. Je kunt het dan doorgeven aan je lezers. Maak je geen zorgen als je het niet altijd begrijpt. Blijf studeren [Doe je eigen onderzoek] en het zal allemaal duidelijk worden.
Zie ook:
Eating Wild Food is Very Important!
Na zeven of acht decennia van afhankelijkheid van chemische stoffen in de landbouw en dierverzorging, kunnen we de gezondheidsrisico’s duidelijk zien.
Gezondheidsrisico’s: Het gebruik van chemische bestrijdingsmiddelen heeft niet alleen gevolgen voor het milieu, maar ook voor de menselijke gezondheid. Er zijn steeds meer aanwijzingen dat deze stoffen kunnen bijdragen aan gezondheidsproblemen, zoals kanker, Alzheimer en andere chronische ziekten.
Milieuvervuiling: Grootschalig gebruik van giftige chemicaliën leidt tot ernstige milieuvervuiling. Dit omvat ook ontbossing, verlies van biodiversiteit, en vergiftiging van de bodem.
Dierenwelzijn: Dieren die in een omgeving leven, die afhankelijk is van chemische stoffen, kunnen lijden aan gezondheidsproblemen.
Alternatieve methoden: Er bestaan gifvrije benaderingen voor de landbouw. Deze benaderingen omvatten biologische landbouw, permacultuur, en geïntegreerde plaagbestrijding, die allemaal gericht zijn op het verminderen of elimineren van chemische stoffen.
Kortom, we hebben in de 21ste eeuw voedsel gecreëerd dat bijna helemaal verstoken is van smaak en voedingsstoffen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over voedselbestraling, chloor en fluoride, junkfood, magnetronvoedsel, kwikvullingen, chemtrails en weermanipulatie om de land- en tuinbouw te verstoren, geplande natuurrampen….
Bron:
