Marietta Davis Hoofdstuk 16. Een vereenvoudigde vertaling van ‘Scenes beyond the Grave, Trance of Marietta Davis’, gepubliceerd door J. L. Scott.  #Hemel

Eindtijdnieuws.com
26 januari 2025

Hoofdstuk 16

Marietta’s ongeschiktheid om te genieten van de Hemel

Haar ongeschiktheid onthuld door contrast

“Luister, Marietta,” zei de engel, en met haar rechterhand drukte ze op mijn slapen. Plotseling werd die diepe stilte onderbroken door muziek als de engelenadem van het meest innerlijke, heilige leven van de geest. Ik kon het nauwelijks horen; toch bewoog het in de zachtste melodie over wat ik wist dat een octavisch organisme van mijn ziel was. Tot dat moment wist ik niet dat er zulke elementen in mij waren, die tot zo’n symfonie konden worden opgewekt, of als ze gestemd waren, konden trillen bij de aanraking van zo’n heilige, innerlijke melodie.

Menselijke natuur niet verenigbaar met het paradijs

Toen de noten van die geest van muziek opstegen, dacht ik dat mij een nieuwe natuur was gegeven om zo’n volmaakte harmonie te kunnen realiseren. En ik leek me ermee te vermengen en te stromen, totdat ik door mijn eigen keuze probeerde mijzelf ermee te verenigen. Het was precies op dat moment, dat ik de effecten voelde van een verstoorde, ontregelde, totaal ontredderde ziel. Noot na noot van de onzichtbare bron drong mijn innerlijke leven binnen. Maar het bewoog niet langer in harmonie met de muziekakkoorden van mijn ziel. Het streven om in de beweging op te gaan, bracht disharmonie teweeg, en stootte de ritmische stroom van de muziek af, en brak deze als de val van glad water op een rotsachtig, oneffen oppervlak.

De muziek werd hard voor mij, waardoor ik me heel erg bewust werd van mijn ongelijkheid met haar aard. Toen leed ik. Oh, de kwelling van dat moment! Het contrast was vreselijk. Elk deel van mijn wezen was niet meer in orde [uit harmonie]. De golven van harmonie, die zacht en voorzichtig door de koepel bewogen, vielen als woeste wateren in mijn ongeschikte en disharmonische hart. Het liefst was ik ontsnapt, want elke andere toestand zou verreweg te prefereren zijn.

Ik dacht zelfs, dat de arena van namaak aanbidding beter bij mijn natuur zou passen, en dat ik daar gemakkelijker in harmonie zou kunnen zijn met de heersende wet. Maar ik kon niet ontsnappen. Ik was een volmaakt wrak, en elk moment werd mijn toestand slechter, totdat één uur zo lang leek te duren als een eeuw.

Na een tijdje huilde ik in de bitterheid van mijn ziel: Weg! Oh! Laat me wegvluchten van deze scène. Andere muziek heeft mij met vreugde vervuld; andere melodieën maakten me gelukkig. Ik luisterde ernaar; en terwijl ik luisterde, dronk ik de geest van het heilige lied in. Maar nu, door een onbekende wet, word ik ertoe aangezet om te proberen me te verenigen met deze harmonieuze zoetheid, zelfs, – hoewel tot mijn verbazing – mijn onheilige aard wordt blootgesteld.

Iedereen ziet mijn disharmonische aard! En zelfs voor mezelf lijk ik nu ongeschikt om met engelen om te gaan, en ben ik reddeloos verloren. Mijn geest is gewond, gebroken, gevallen; geen enkel deel ervan is aangepast aan iets in dit paradijs. Oh! Laat me vluchten naar een plek, waar duisternis en somberheid mij voor altijd voor mezelf zullen verbergen. Engel, bedek, oh, bedek dit licht, dat ontmaskert hoe misvormd ik ben, en red mij van de kwellingen van deze engelenharmonie! Oh! Is er een diepere hel? Als demonen mijn verloren geest bespotten, zou er niets zijn om dit nieuwe leven te wekken. Of als ze mijn losse geest-wezen zouden oproepen, zou die verpletterd worden vanwege zijn ongeschiktheid. Geen andere kracht dan mijn eigen innerlijke harmonie zou kunnen reageren op het meest bewuste element van mijn geest, en de verborgen fonteinen van de onsamenhangende, verkeerd uitgelijnde, niet-geheiligde ziel.”

Marietta leert waarom een niet-geheiligde ziel ongeschikt is voor de hemel

Zo smeekte ik om op de een of andere manier bevrijd te worden van het licht, de harmonie en de gelukzaligheid, die de grote gemeente vulde tot een overvloeiend genot.  Mijn dorre lijden was niet uit te drukken, maar op dat moment beschouwde ik de oorzaak niet verder dan het feit, dat mijn ziel ontregeld was. Ik besefte dat ik totaal ongeschikt was om deel te nemen aan deze gemeenschap en aan het geluk van de leden van dit Paradijs.
Eerder had ik ernaar verlangd om met hen opgenomen te worden, en voor altijd in dat heilige Heiligdom te leven. Maar ik had niet goed overwogen welke eigenschappen in mij ontbraken, zodat ik me bij hen kon voegen in hun heilige liederen. Weliswaar was ik getuige geweest van de misvorming van de zuigelinggeest, en zag ik de wonderlijke werking van genade in het herstel ervan, maar ik had deze kennis, dit begrip nooit op mijzelf toegepast!

De hel is beter voor de niet-geredden dan de hemel

Toen ik mij aangetrokken voelde door de sfeer van de duisternis, en de wolk van de dood zelf zag opgaan om mij te ontvangen, keek ik op naar het hemelse paradijs met een vurig verlangen om binnen te gaan en gered te worden. Maar ik wist niet dat zelfs toen, als het mij was toegestaan om als lid in de geest van de hemel binnen te gaan, ik een buitensporige pijn zou hebben geleden, door de effecten van de liefde en harmonie van de hemel op mij, zodat mijn toestand mij in verwarring en ellende zou brengen, gelijk aan de diepste hel.
Met deze dingen in mijn gedachten, overzag ik snel de hele scène, terwijl ik om verlichting smeekte. Ik begon mijn ware toestand te begrijpen, en voelde me ervan verzekerd dat alles verloren was. Ik was gedoemd tot ellende.

De wijsheid van een welwillende God

Uiteindelijk zei een engel: “Marietta, je bent niet verloren. Het is waar, je misvorming is blootgelegd en je lijdt, omdat je geest ontwaakt, en de ware staat van een ziel, die uit harmonie is, ontdekt. Het is door het contrast met goedheid dat je tot een bewustzijn van je nood gebracht bent. Hierdoor zul je misschien beter voorbereid zijn om de goedheid van God te begrijpen in de voorzieningen, die Hij heeft getroffen voor verlossing door de Heer Jezus, die de hele hemel aanbidt.
Toen je eerder werd toegelaten tot de gemeenschap van de geheiligden, werd je disharmonische toestand meestal aan het oog onttrokken. Als gast mocht je de invloed alleen ontvangen als een uiterlijke heiligheid, die als heilige dauw op je viel en je dorstige geest drenkte. Maar zo volmaakt is de adem van heiligheid hier, dat het je innerlijke leven raakte. En al je verborgen ongeschiktheid verscheen in contrast, waardoor je leed werd veroorzaakt.
Hierin kun je tot op zekere hoogte de wijsheid van een welwillende Schepper ontdekken, in het samenbrengen van geesten van gelijke aard en neigingen in vergelijkbare omstandigheden en verblijfplaatsen. Daarom zijn de tegengestelde elementen van absoluut goed en kwaad gescheiden, en zullen ze de ellende niet vergroten, noch de gelukzaligheid van de andere klasse verstoren. Dit is dus de reden waarom geen onrein ding de Heilige Stad kan binnengaan, die Johannes, de Openbaringgever, zag. Want geen onheilige geest, die gestorven is en zijn sterfelijk lichaam heeft verlaten, kan deze heilige tempel binnengaan; noch kan volgens de wet van het bestaan een vulgaire, niet-geheiligde ziel worden ontvangen in de heilige Stad van het innerlijke leven, waar de zachte en door de Geest geïnspireerde melodie vandaan kwam, die jou zozeer heeft geraakt. Evenmin zouden de bewoners van dit gezegende verblijf kunnen samenwonen met geesten, die niet met God verzoend zijn in de sferen van de duisternis.
Marietta, observeer de goedheid van God in de wet van het leven. Hoe duidelijk zou de onrechtvaardigheid van een rechtvaardige Schepper lijken, als Hij een van deze kleintjes zou verdoemen tot de schaduwen van de nacht, of zou toestaan om te vergaan, door te worden aangetrokken door de dodelijke aantrekkingskracht van de verblijfplaats van de schuldigen in de gebieden van verdriet. Hun tedere en zuivere natuur zou kronkelen of wringen onder de aanraking van de ontstoken hartstochten van hen, die zijn overgeleverd aan de waanzin van onverzadigbare verlangens. Inderdaad, God zou als onrechtvaardig beschouwd worden, als Zijn wet een onschuldige in zo’n positie zou brengen.
Op dezelfde manier zou het onbarmhartig zijn, om een niet-geheiligde en disharmonische geest naar een plaats van harmonie en heiligheid te brengen, omdat hun lijden dat licht en hoogste goed, dat de woonplaats van de reinen doordringt, zou doen toenemen.”

Een kloof tussen goed en kwaad

“De wijsheid en de goedheid van God wordt hierdoor duidelijk getoond. Geen enkel absoluut disharmonisch element in de wereld van de geesten vermengt zich met de zuiveren en harmonieuzen. Gods woord sprak over deze omstandigheden, toen het zei: ‘Wie onrecht doet, hij doe nog meer onrecht; wie vuil is, hij worde nog vuiler; wie rechtvaardig is, hij bewijze nog meer rechtvaardigheid; wie heilig is, hij worde nog meer geheiligd.’ (Openbaring 22:11) Laat er in dit geestenrijk een scheiding zijn tussen de woonplaatsen van de goeden en de slechten (niet zoals op aarde, waar de goeden en de slechten vlak naast elkaar wonen). Verder, laat hen die heilig zijn, vrij zijn van strijdende, slechte elementen, en laat de onheiligen zich vermengen in overeenstemming met de dingen, waartoe zij zich aangetrokken voelen. Want in de aard van hun bestaan, in tegenstelling tot dat van de onrechtvaardigen, staat terecht geschreven dat er een onoverbrugbare kloof ligt (Lukas 16:26), omdat deze uitersten zich op geen enkele manier kunnen vermengen. En er staat opnieuw geschreven: ‘Wie uit God geboren is, is uit liefde geboren, en de liefde heeft geen gelijkenis met haat. Wie onder de heerschappij van het kwaad is, heeft God niet lief.’
Als stervelingen deze wet alleen maar beseften, zouden ze het kwaad bestrijden en gerechtigheid in zichzelf ontwikkelen, en door genade voorbereid zijn op de geestelijke les, die je nu niet volledig kunt leren of begrijpen.
Denk na over wat je hebt gezien en wat engelen je hebben geleerd, Marietta. Wanneer deze visioenen voorbij zijn, accepteer dan de wijsheid, die ze jou hebben laten zien. Behoed jezelf voor groter kwaad, opdat dit niet met je gebeurt, dat je volledig ongeschikt wordt voor een eeuwige erfenis met de geheiligden. En wanneer je hersteld bent om in je lichaam op aarde te leven, kijk dan naar Jezus, die alleen jou kan voorbereiden om terug te keren, en in dit verrukte rijk te leven en gemeenschap te hebben met hen, die aanbidden op deze plaats waar de gelukzaligen verblijven. Hier heb je geleerd dat zij, die niet wedergeboren zijn, geen metgezellen van deze geesten kunnen worden (Johannes 3:3-8).”

Toen ik begon te huilen van verdriet, zei de engel: “Niet huilen, Marietta, niet huilen.  Want er is een losprijs bereid. Je mag je ook wassen in een helende fontein, waardoor alle onreinheid van je ziel kan worden verwijderd. Verheug je hier zeer over, want door Gods grote barmhartigheid wordt verlossing aangeboden, en worden zij, die op geen enkele andere manier tot volmaakte vreugde konden komen, uit gevangeniscellen tot landhuizen verheven. Voor deze genade loven de heiligen in de hemel God, en houden niet op dag en nacht liederen van dankzegging te zingen tot Hem, die hun Verlosser is.”

Toen raakte de engel mijn voorhoofd aan, en een stroom van licht drong mijn wezen binnen en ik stond op. “Nu,” zei de engel, “mag je luisteren naar de zachte noten van het lied, dat gezongen wordt door de zuigelingen, die net binnengekomen zijn uit de tempels van het leren in deze grote centrale koepel van het paradijs van het onderwijs voor zuigelingen.”

Lied van zuigelingen voor hun opperste bewaker

Met zoetheid steeg de muziek van het kinderkoor met harmonie op uit hun zuivere harten, vulde de uitgestrektheid, en zwol aan tot zachte golven, die langs de atmosfeer erboven bewogen. Maar pracht werd aan de scène toegevoegd, toen ik toekeek hoe zij zich in groepen vormden, en klas met klas verenigden, als een geheel verenigd, waarbij elke klas uit gelijke aantallen bestond, en elke geest gloeide met het heilige vuur van het heilige gezang.

Toen verscheen er een vrouwelijke geest in zuiver witte kleding, die van groep naar groep ging. Op haar hoofd was een kroon gezet met edelstenen, die glansden met de helderheid van de zon. In haar linkerhand hield ze een open boek, en in haar rechter een scepter. Ze leek elk kind te observeren en elke stem nauwkeurig te onderscheiden, zodat ze hun verschillende kwaliteiten kende, en wist hoe die kwaliteiten zich tot elkaar en tot iedereen verhouden. Evenzo werd elke beweging van haar opgemerkt door de zuigelingen, die haar probeerden te imiteren, net zoals leerlingen hun leraren imiteren op scholen onder de mensen.
De zuigelingen brachten muziek ten gehore, die uit veel verschillende delen bestond, maar die allemaal in harmonie waren, en waarvan de melodie de volmaaktheid van schoonheid was. Terwijl zij zongen, bewogen hun geestelijke vingers over hun zacht-tonige harpen. Ze werden allemaal steeds meer geïnspireerd door vertrouwen, die de melodie vergrootte en hen leek te versmelten tot één grote ziel, wiens adem de geest en harmonie van hemelse liefde was.

Wordt vervolgd, Hoofdstuk 17 Het verloren en verdoemde wezen

Deel het vrijelijk

Elk gezin, iedereen, zou het moeten kunnen lezen! In elke school en zondagsschool zou het een plaatsje moeten krijgen. Waar het gelezen wordt, kan ongeloof maar weinig invloed hebben. Bijzonder geschikt voor gebruik in gezinnen en op scholen, om de eerste indrukken in de nog jonge geest te vormen. Ik beveel het daarom van harte aan gelovigen en niet-gelovigen aan.

Bron:

https://eindtijdnieuws.com/the-visions-of-marietta-davis-presented-in-contemporary-english-pdf/