Visioenen van Marietta Davis | Hoofdstuk 10 De Stad gezien vanaf een hoge vlakte

Marietta Davis Hoofdstuk 10. Een vereenvoudigde vertaling van ‘Scenes beyond the Grave, Trance of Marietta Davis’, gepubliceerd door J. L. Scott.

Eindtijdnieuws.com
22 januari 2025

 

Hoofdstuk 10

De Stad gezien vanaf een superieure vlakte

Toen hoorde ik een stem van boven ons, die zei: “Kom hierheen.” Op dat moment zag ik een cirkelvormige ruimte, als de binnenkant van een toren, waarvan de spiraalvormige muren oplopende galerijen vormden, die omhoog kronkelden naar de superieure heerlijkheid. Dit prachtige pad leek gevormd uit regenbogen, omkranst door spiralen van een veelkleurige tint, en weerspiegelde variërende maar altijd prachtige tinten van ongeëvenaarde glans!

Marietta bekijkt de Stad

Gedragen op een wolk van essentieel licht dat, als een strijdwagen, zachtjes de spiraal beklom, gingen we van het oppervlak van de Stad verder langs de stijgende galerijen van deze toren van regenboogvormen en heerlijkheden. Naast mijn metgezel zat de geest, die het kruis had gekust. Mijn borst werd overspoeld door een gevoel van kalmte, vol van heilige vrede en verrukking, ver boven elke voorgaande toestand.

Spoedig kwamen we uit de opgaande galerij van regenbogen, en stonden wij op een luchtvlakte, rustend in de transparante lucht boven die prachtige en verheven koepel, die de centrale Tempel van Instructie bekroont in het paradijselijke verblijf.
Vanuit deze positie zag ik de grote Stad, die zich aan alle kanten uitstrekte onder mijn ogen. Het was zo gelegen, dat ik in één oogopslag de algemene kenmerken van haar plattegrond kon zien, en haar hele vorm kon aanschouwen als een beeld van een buitengewone schoonheid.

Onder mij rees de sublieme Tempel van Instructie, gebouwd van de meest kostbare materialen, en in een bouwstijl, die ik niet kan beschrijven, de lucht in vanuit het midden van een cirkelvormig grasveld van enorme afmetingen. Het groene oppervlak leek bedekt met het zachtste en rijkste groen! In groepen en op regelmatige afstanden verrezen majestueuze bomen, met een overvloed aan geurige en glanzende bloementrossen. Onder hun schaduw en op de meer open plekken verschenen er kleine bloembedden, gevuld met allerlei soorten bloemen en bloeiende struiken en wijnstokken.

Er waren ook fonteinen met levend water te zien. Sommige stegen op uit het groene gras, en stroomden met een zacht en aangenaam geruis door marmeren kanalen, of door bedden van goudkleurig zand. Andere spoten tot grote hoogte, en kwamen naar beneden in glanzende stromen van elke soort of vorm. Deze wateren werden opgevangen in bassins, waarvan sommige als diamant waren, maar andere waren als gepolijst zilver of de witste parel.

Dit grasveld werd omringd door een verheven, maar open traliewerk. En aan de oostelijke kant verscheen een poort zonder deuren, uit het midden waarvan een stroom van levend water stroomde, aangevoerd vanuit de fonteinen binnen de omheining.

Ik richtte nu mijn aandacht op de omringende Stad, en zag dat deze in twaalf grote delen was verdeeld door deze rivier van levend water, die in een spiraalvormige baan stroomde. Zij werd aan weerszijden begrensd door een brede en regelmatige laan, in twaalf grote bochten of cirkels, die van het centrum naar de omtrek gingen. Ik zag ook dat twaalf andere straten deze spiraalvormige laan doorsneden, met als middelpunt de gewijde grond rond de Tempel, en uitstraalden naar twaalf gelijk verdeelde punten in de buitenste begrenzing van de scène.

Sublieme architectonische inrichting van de Stad

Terwijl mijn blik het pad van de stromende rivier en de statige lanen volgde, werd mijn geest geabsorbeerd, totdat alle besef van persoon of tijd opging in de betoverende aanblik: de Stad was verdeeld in vierenveertig grote wijken of divisies, gerangschikt in een reeks van sublimiteit en schoonheid. Van de buitenste grens naar het centrum was één zacht oplopend en omringend pad van steeds toenemende schoonheid. Elk gebouw was enorm groot en kwam overeen met alle andere, als een volmaakt deel van een volmaakt geheel. Zo leek de hele Stad één bloementuin; een bos met schaduwrijk gebladerte; een galerij van gebeeldhouwde beelden; een kabbelende zee van fonteinen; een ononderbroken uitgestrektheid van vorstelijke architectuur in een omringend landschap van overeenkomstige schoonheid. Het geheel was overkoepeld door een hemel, versierd met tinten van onsterfelijk licht, die elk object omringde en deed baden in een steeds veranderende en toenemende bekoring.

Geen rivaliteit in de hemel

Toen zag ik de beweging van de bewoners. Maar ik kan slechts een minuscuul deel geven van wat ik voor mij zag bewegen. Ik kan het alleen beschrijven door te zeggen, dat de hele beweging melodie was. De menigten engelen leken bezield door één allesomvattende liefde: een toewijding aan het ontvouwen van hun jonge zuigelingenzorg in de volmaakte samenleving, waarin ze werden opgevoed, door te bewegen in de wijsheid van één ordelijk plan. Geen enkele engel manifesteerde een afzonderlijke, persoonlijke beweging, losgekoppeld van de universele harmonie, maar allen leken samen te werken en geïnspireerd te zijn vanuit één Hogere Bron.

Ik zag dat er geen rivaliteit, wedijver of verlangen naar zelfzuchtige heerlijkheid bestond in de lieflijke groepen van zuigelingen. Integendeel, elke groep, en degenen in elk kinderverblijf of paleis waren verenigd in genegenheid voor de superieure, overeenkomstige en meer volwassen samenlevingen. Elk klein kind was vervuld van heilige liefde, en verlangde om gevorderd te worden in heilige wijsheid, en geschikt om gebruikt te worden als een engel van licht en lieflijkheid. Ik zag ook dat ieder van hen het heerlijk vond om te leren van degenen, die boven hen staan, en om hun hele wezen te oefenen in harmonische en onbaatzuchtige werken van liefde! Hierin werd onthuld dat elk kind en elke groep in ordelijke series vooruitging, van tempel naar tempel, van paleis naar paleis, van kring naar kring. Naarmate een groep vorderde, nam het de plaats in, die net door een oudere groep was vrijgekomen, en gaf het in haar eerdere verblijfplaats plek aan een jongere familie.

Zo zag ik elk klein kind als een levende bloesem van onsterfelijkheid, net als de beweging van de lente in een of ander niet-gevallen paradijs, zich ontvouwen van schoonheid tot schoonheid, terwijl alles boven heerlijkheid was, en alles rondom lieflijkheid, en alles binnenin een harmonieuze beweging van zich ontvouwend leven, liefde en kennis van de hemel, en aanbidding van de Verlosser, en inspiratie van onsterfelijke blijdschap.

Toen ik aldus de stad in haar heerlijkheid, nuttigheid en grootsheid had aanschouwd, breidde mijn blik zich nog verder uit. Voorbij de uiterste cirkel van paleizen zag ik nu volmaakter wat ik eerder had gezien, toen ik in de Stad was, namelijk menigten van engelen, die zich klaarmaakten en verzamelden, om op de vastgestelde tijd de buitenste tempels binnen te gaan. Ik zag dat elke klasse zich verzamelde volgens de klas of school, waarvoor de zuigelingen, die zij bij zich hadden, het best geschikt waren. Deze engelen naderden als op vleugels van wind, en om hen heen sloot een heldere wolk hen in. Het leek mij alsof ze met de zon bekleed waren! In hun armen waren, zoals eerder gezegd, jonge geesten, wier bestaan leek af te hangen van de zorg van hun beschermengelen. Als ze heel dichtbij kwamen, pauzeerde ieder van hen even, bleef even stilstaan in de heilige en serene atmosfeer, en rustte dan, neigend naar een geschikte houding.

Dit meest glorieuze uitzicht in zijn verrukkelijke ontplooiing was nu enigszins veranderd, en mijn gids richtte zich tot mij, en zei: “Marietta, zie de orde en de glorieuze wonderen van deze eerste en meest eenvoudige graad van een geestelijk paradijs. Deze engelen, die je in hun werk hebt gezien, zijn altijd bezig met deze heerlijke taak. Hier worden, zoals jou is geleerd, zuigelingen verzameld uit de wereld waar wij vandaan komen, en vanuit dit gezegende rijk worden zij naar andere en superieure scholen van onderricht geleid. Maar vóórdat je verder mag gaan, zal je een sombere en leerzame les worden gegeven.”

Wordt vervolgd, Hoofdstuk 11 Marietta daalt af naar rijken van duisternis

 

Deel het vrijelijk

Elk gezin, iedereen, zou het moeten kunnen lezen! In elke school en zondagsschool zou het een plaatsje moeten krijgen. Waar het gelezen wordt, kan ongeloof maar weinig invloed hebben. Bijzonder geschikt voor gebruik in gezinnen en op scholen, om de eerste indrukken in de nog jonge geest te vormen. Ik beveel het daarom van harte aan gelovigen en niet-gelovigen aan.

 

Bron:

https://eindtijdnieuws.com/the-visions-of-marietta-davis-presented-in-contemporary-english-pdf/

You may also like