Getuigenis van een overlevende. Phillip Eugene werd zijn hele leven klaargestoomd om de valse profeet en de antichrist te beschermen. Hij was slechts één van de honderdduizenden zowel wettige als onwettige nakomelingen van deze machtige occulte familie. Zijn plaats was binnen het Lichaam van Christus!
Eindtijdnieuws.com
22 december 2023
Behorend tot een eeuwenoude Illuminati familie, beschrijft de tot Jezus Christus bekeerde auteur de buitengewoon subtiele en demonisch ingenieuze manier, waarop satan de zichtbare Kerk aan het infiltreren is, en deze gebruikt om de komst van de antichrist en de valse profeet voor te bereiden!
Dit artikel werd op 16 juli 2000 gepubliceerd door de echte Svali op haar site, waarvan we al een reeks artikelen hebben vertaald. We waarschuwen de lezer dat dit een zeer krachtig getuigenis is, dat dingen onthult over de sekte, de Illuminati, en het doordringen van de kerken in de westerse wereld!
Het kan antwoord geven op uw vraag, waarom we zoveel prominente valse leraren en profeten op het wereldtoneel zien in deze laatste dagen, wolven vermomd in schaapskleren.
‘Ik wil graag een artikel delen, dat naar mijn mening zowel inspirerend als bemoedigend is, van iemand die bezig is te genezen van ritueel misbruik. Ik hoop dat het zal helpen om anderen te onderwijzen en hoop te geven.’ – Svali
Een verslag van een bevrijding – April 1999
Mijn naam is Kim Campbell; ik ben een negenenveertigjarige man, die in Tulsa, Oklahoma woont. Ik ben gelukkig getrouwd; ik ben arts-assistent en lid van de Morning Star Testimony Church in Tulsa. In de afgelopen jaren heb ik ook geleerd, hoe waar het is dat ik een Christen ben uit vrije keuze.
In april 1993 kwam ik erachter dat ik DID [een persoon met Dissociative Identity Disorder ofwel DIS] was. Ik leerde vrijwel meteen dat ik in een satanisch gezin was geboren, en was opgevoed in de cultuur, die bekendstaat als SRA [Satanic Ritual Abuse]. Mijn bevrijding van deze cultuur was op zijn zachtst gezegd een grote beproeving in mijn leven. De afgelopen jaren waren moeilijk, maar ik geloof, dat ik ongeveer drie jaar geleden voor een groot deel was bevrijd. Maar de crisis van mijn leven markeerde het begin van een authentiek geloof in Jezus Christus als Verlosser en Heer van mijn leven, iets waar ik diep naar verlangd heb, maar wat me mijn hele leven ontglipt is.
Dit korte verhaal is mijn getuigenis, dat ik voor het eerst schreef in 1995. Ik wil dat dit een leerzaam stuk is voor Shield of Faith Ministry in Minneapolis, die mij heeft uitgenodigd om komende maand mei met hen te spreken en het te delen.
Ik bied dit vooral aan als een getuigenis van de liefde van de Here God voor mij en voor de rest van het Lichaam van Zijn Zoon. Ik sta volkomen versteld van Hem – Vader, Zoon en Heilige Geest – en Zijn rechtmatige toewijding aan Zijn eigen glorie als God, een heerlijkheid, die Hij graag deelt met mij als Zijn zoon. Uitgerekend ik! Inderdaad, verbazingwekkende genade.
In mijn satanische afkomst kwam ik uit twee families.
Mijn openbare familie waren harde West Texanen, die mij leerden hoe ik mijn schoenen moest strikken, rekenen, beleefd zijn – alle normale dingen, die ouders voor hun kinderen doen. Een goed geïnformeerde waarnemer zou de depressie, het overschakelen, en het verstoorde hechtingsgedrag hebben gezien, maar in zekere zin had ik geluk. Ik ontsnapte aan de verkeerde diagnose ADD [Attention Deficit Disorder, de zogenaamde Aandachtstekortstoornis], en kreeg geen Ritalin.
Op het eerste gezicht was ik een gewoon (hoewel heel vreemd) kind.
Maar onder dit publieke laagje beschaving leefde ik als een directe afstammeling van een zeer oude cultuur, die in een ondergrondse vorm al duizenden jaren voortleeft, een cultuur zo oud als de mensheid zelf. In deze cultuur aanbidden mensen satan als god. En de vorm van de aanbidding en de hele levensstijl, zo oud als het is, is doordrenkt van diep geweld. Als deelnemer aan deze cultuur werd ik blootgesteld aan elk denkbaar misbruik, trauma en demonisering binnen het satanisme. De cultuur is ongelooflijk en geniaal kwaadaardig; vrijwel alles aan deze cultuur is schadelijk voor de mens! En ik reageerde op dezelfde manier als kinderen doen (en zouden doen) in deze cultuur. Ik dissocieerde. [Dissociatie is een overlevingsmechanisme, die God ons geeft bij extreme stress, trauma, extreem fysiek geweld, seksueel misbruik, etc. Zie het als een soort van beschermingsmechanisme…. niet wat Google of de psychologie/psychiatrie ons wil doen geloven dat het is, maar het is vele malen erger.]
In de loop van mijn leven heb ik als baby trauma’s ervaren, [met het doel] om mijn dissociatieve mogelijkheden aan te scherpen, gedwongen geweld, zowel als slachtoffer en als dader, hightech-medisch-gebaseerde Mind Control programmering, hier in de VS, vaak in overheidsinstellingen en klinieken, en in het Tavistock Institute in Groot-Brittannië, en deelname (via indoctrinatie in de Cabal, culminerend in een reeks occulte initiaties) in de oudste, meest ongerepte vorm van satanisme, de oude Sumerische, Akkadische Babylonische mysteriereligie. Laag na laag werden al deze opgesplitste identiteiten opgebouwd en vervaardigd [in mij] om mijn persoonlijkheid te worden.
Inherent aan deze cultuur is de aanwezigheid en kracht van demonische geesten [demonen, onreine geesten, boze geesten, geesten, gevallen engelen, satans leger].
En zij werden een integraal onderdeel van mijn leven en zelfs van mijn wezen. In een aan macht verslaafde cultuur boden demonische geesten de ultieme machtsreis! Terwijl mensen in de Amerikaanse cultuur verslaafd zijn aan comfort, status en prestige, zijn mensen in de satanische cultuur verslaafd aan demonische macht.
Satanisme heeft de westerse beschaving doordrongen!
Satanisme is de basis van alles, wat we vandaag de dag als heidendom in oude en hedendaagse vormen zouden beschouwen. Het groeit al duizenden jaren, en baant zich stilletjes een weg door de cultuur en de machtsstructuren van de naties in het westen. Het heeft aanhangers in alle lagen van de bevolking, in alle inkomensgroepen en in alle sociale lagen. Het heeft de afgelopen honderden jaren een diepgaande invloed uitgeoefend op het intellectuele leven in het westen. Hun gedachten en geschriften hebben de westerse beschaving gevormd, van de Griekse filosofen tot Augustinus, Thomas van Aquino, de christelijke mystici van de dertiende eeuw, en een groot deel van de charismatische beweging van vandaag. Descartes, Spinoza, Kant, de filosofen van de Verlichting, en vele anderen, kwamen voort uit de satanische cultuur. Polynesische religie, animisme, spiritisme, Indiaanse religie, Maya- en Inca-cultuur, oude Egyptische cultuur en Griekse religie, zijn allemaal voortgekomen uit satanisme! Om te denken, dat satanische cultuur alleen over misbruik gaat, is een fundamenteel misverstand over satanisme, en de rol van dissociatie in de menselijke geschiedenis. Satanisme heeft politiek, economie, kunst en muziek beïnvloed, door het spiritueel-psychologische proces dat dissociatie heet. En dissociatie is zo oud als de menselijke cultuur zelf!
Dit was de cultuur, waarin ik ben geboren en opgegroeid. En om het zacht uit te drukken, deze cultuur staat haaks op het Koninkrijk van God. En ik werd geboren in de voortdurende strijd tussen deze twee culturen! Hoewel ik ook een functionerende satanist was, studeerde ik ook af aan een seminarie (M. Div. 1976). [Een seminarie of seminarium is een instelling of universiteit voor de opleiding van ‘geestelijken’.] Terwijl ik beweerde Christen te zijn, toonde mijn openbare leven de tegenstrijdigheid van het leven in onverzoenlijke culturen. Mijn liefde voor de Heer was hol, omdat ik Hem wilde liefhebben en diep door Hem bemind worden, maar ik was niet in staat om mijn angsten en twijfels over Zijn bestaan en karakter op te lossen. Terwijl mijn openbare leven gevuld was met uiterlijk relatief succes, was mijn geestelijke en interpersoonlijke leven ontsierd door mislukkingen.
De emotionele schok van het vernemen van mijn SRA/DID was diep, maar het lanceerde me op een pad, dat ik alleen maar discipelschap kon noemen. Voor het eerst in mijn leven kreeg het zijn van de Christen, en de Christen die ik wilde worden, de hoogste prioriteit in mijn leven! Het zou heel hard, heel moeilijk werk zijn, maar ik wist dat loskomen van het occulte en de dissociatie mijn werk was als discipel van Jezus Christus, en dat ik het als Christen zou moeten doen. Als ik zou vertrouwen op de beste methoden en technieken van de psychologie of psychiatrie, zou noch ik noch een traditionele therapeut genoeg geld of levens hebben, om deze puinhoop te verwerken! Zelfs vandaag de dag heb ik nog geen traditionele benadering gekend, die tot de diepere kernen van een SRA persoonlijkheid doordringt. Als ik vrij wilde zijn, had ik geen andere keuze dan door Jezus Christus! [Amen!]
Daarom nam ik mijn discipelschap met Hem uiterst serieus. Dag na dag, na het werk, en in plaats van ‘normaal te leven’, bleef ik thuis om te lezen en te bidden, om demonen uit te drijven, en mijn menszijn terug te winnen, om te communiceren en te versmelten met toegankelijke persoonlijkheden [mijn alter ego’s], en om daarna in het reine te komen met de realiteit van mijn leven. Ik las, en ik ging naar conferenties, om alles te leren wat ik kon over MPD [Multiple Personality Disorder], ritueel misbruik en het werk van genezing, zodat ik dit kon toepassen op mijn eigen bevrijding.
[Gespleten persoonlijkheid, Dissociatieve Identiteitsstoornis (DIS), ofwel Meervoudige Persoonlijkheidsstoornis (MPS)…. is een stoornis, die wordt gekenmerkt door het hebben van ten minste één ‘alter ego’, een persoonlijkheid die het gedrag beheerst. Van de alter ego’s wordt gezegd, dat ze spontaan en onvrijwillig optreden, en min of meer onafhankelijk van elkaar functioneren. Van sommige mensen met DIS is vastgesteld, dat ze persoonlijkheidstoestanden hebben, die verschillende manieren hebben om te reageren, in termen van emoties, hartslag, bloeddruk en bloedtoevoer naar de hersenen. Deze stoornis werd vroeger meervoudige persoonlijkheidsstoornis (MPD) genoemd, en wordt vaak gespleten persoonlijkheidsstoornis genoemd. Dissociatieve identiteitsstoornis is een gevolg van ernstig trauma tijdens de vroege kinderjaren, meestal extreem, herhaaldelijk fysiek, seksueel of emotioneel misbruik….]
Ik ging naar de kerk om van de Heer te horen, omdat mijn Vader ervoor koos om ‘de dwaasheid van het prediken’ te gebruiken als het ultieme in cognitieve herstructurering [herstel]. Ik ging naar het gezamenlijke gebed, waar de aanwezigheid en de kracht van de Heer zichtbare wonderen deed in mijn leven en dat van vele anderen. En ik onderzocht mijn hele leven in het licht van het Levende Woord van God. Elke zonde, of die nu van mijn bewuste zelf kwam of als passieve invloed van andere alter ego’s, werd rigoureus onderworpen aan het heiligende werk van de Heer. SRA/DID is immers zonde bij uitstek, en als zondaar had ik vooral berouw en vergeving nodig. Voor mij bleek discipelschap bevrijding te zijn.
Als ik in een impasse kwam [als ik vastliep], of als de obstakels te moeilijk voor me waren, dan plande ik een sessie met mijn pastor [voorganger], Doug Riggs, en de kracht en liefde van de Here God kwamen door deze man heen. In plaats van eindeloze interviews met alter ego’s te doen, of ons te richten op abreactief werk [wat men in de psychiatrie doet], leidde de Heer ons op een diep doordringende aanval door mijn lagen heen naar de allereerste gebeurtenissen van mijn persoonlijkheid.
[De aanvankelijke overtuiging van Vrijmetselaar Freud in het bevorderen van abreactie in therapie was, dat, door het loslaten van de pijnlijke emoties, de traumatische ervaring minder verontrustend zou zijn. Tegenwoordig erkent men, dat het herhaaldelijk ervaren van traumatische herinneringen en emoties het leed niet verlicht!]
Het werk bestond uit krachtige uitdrijvingen, gebed voor mijn Vader, om mij te verbinden met mijn andere alter ego’s, en een Bijbels levensadvies en begeleiding over de impact van SRA op mijn leven, in het licht van de Persoon van Jezus Christus. Via mijn voorganger kon de Heer me veel dieper meenemen dan ik in mijn eentje zou kunnen gaan. Door hem kon Hij Zijn specifieke, eigentijdse woord van genade spreken tot mij, als een gedissocieerd mens. En door zijn stem en aanraking [van de voorganger] kon mijn Vader echt voor mij zijn. Vaak gaf de Heer mijn voorganger kennis of strategieën, die essentieel waren bij het oplossen van die crisissen. De Heer werkt via dit soort mensen (en vele andere geweldige mensen in het Lichaam van Christus) voor mensen zoals ik.
De Heer is niet in het minst geïntimideerd door duisternis!
Het evangelie is tenslotte dat Hij van mij hield, toen ik nog in duisternis was. De Heer heeft dit alles gedaan in de setting van een kleine, ogenschijnlijk onbeduidende plaatselijke kerk van dertig of veertig mensen (inclusief kinderen), waarvan de meesten SRA, of op zijn minst dissociatief, zijn. We waren samengekomen om zo te leven, dat we de Komst van de Heer voor Zijn Bruid zouden bespoedigen. We waren echter ook in het occulte – om de wil van God voor de Kerk te dwarsbomen en in plaats daarvan de antichrist binnen te halen, gevormd. Als Christenen hebben we voor elkaar gebeden, elkaar raad gegeven, en elkaar vermaand, en als satanisten hebben we elkaar gecontroleerd en geweld aangedaan. Bij het ‘uitwerken van onze verlossing met vreze en beven’ werden we vele malen door het Levende Woord van God gedwongen, om planken uit onze eigen ogen te verwijderen, terwijl we aan het klungelen waren om splinters uit elkaars ogen te verwijderen. Dit alles is de manier, waarop de Heer ons verfijnt tot een berouwvol volk. De Levende Christus heeft in dit Lichaamsleven gewerkt, net als vóór de kruisiging in Kapernaüm of na Pinksteren in Korinthe.
Zo werkte de Heer in het leven van een van Zijn discipelen. Beetje bij beetje verloste mijn hemelse Vader mij, letterlijk, van de morele en demonische macht van de zonde, door de persoon van Zijn Zoon, de Opgestane, Levende Jezus van Nazareth! Door de hele ervaring heen stond ik versteld van de genade en de kracht van God door Zijn Zoon!
Na achttien maanden van hard werken en counseling bleef de meervoudigheid [Meervoudige persoonlijkheidsstoornis] aanhouden.
De Heer had ons gezegd, dat we vrijmoedig moesten zijn. Zowel in wat ik las als in wat ik hoorde, realiseerde ik me, dat mijn grootste obstakel ikzelf was, niet alleen de verborgen interne ik, maar ook de bewuste externe ik. Eerlijk gezegd was ik bang om te leren hoe slecht ik was geweest, en misschien nog steeds zijn kon. Dus liet de Heer mij juist die dingen over mezelf confronteren, waar ik het meest bang voor was.
Het was erger dan ik had gedacht.
Mijn beeld van SRA was, dat krankzinnige of ronduit slechte mensen, aardige, goede kinderen namen, en ze in satanisten veranderden. Ik had het mis. Onder de oppervlaktelaag, waar we achttien maanden aan gewerkt hadden om die te ontmantelen, zat de echte, authentieke kern van mijn mens-zijn als satanist. De waarheid was, dat de bepalende realiteit van mijn kindertijd (misschien wel vijftig procent van de wakkere uren van de kleuterschool) bestond uit incest en het geïndoctrineerd worden in een Sodom en Gommora cultuur, in een stenen huis met twee slaapkamers in West Texas. Deze aspecten van mijzelf hadden weinig behoefte om in rituelen misbruikt te worden, omdat ik reeds leefde, groeide en aanbad in de ‘normale’ occulte heidense cultuur. Alle afsplitsingen en ervaringen, die ik me tot op dat moment in de eerste achttien maanden had herinnerd, en afgezworen en verzoend, waren slechts een toneeldecor – een beschermend, therapievernietigend doolhof, om dit centrale, substantiële aspect van mijzelf te beschermen. Ik was in de levende realiteit van mijn generatiekern van kwaad gestapt! Het was meer dan alleen een demonische afzetting voor mij; het was mijn eigen wereld. In mijn wezen was ik een historische afstammeling en bedrijver van mijn voorouders’ incest, geweld en afgoderij. En als zodanig was ik net zo intens gedemoniseerd als de ergste Kanaänieten!
De genade van de Heer is iets verbazingwekkends geweest.
Of iemand anders dat nu wel of niet gelooft, mijn God en hemelse Vader Zelf gelooft absoluut in de effectiviteit van het offer van Zijn eigen Zoon aan het kruis voor al mijn kwaad. Hoezeer ik ook van mezelf walgde en mezelf weerzinwekkend vond, de liefde en vriendelijkheid van de Heer voor mij veranderden niet. Die werd juist rijker, dieper en krachtiger. De Heer Jezus weigerde mijn zonde anders te noemen dan ze was; Hij liet geen excuses toe en tolereerde geen onverantwoordelijkheid van mijn kant. Hij hoefde mij geen ruimte te geven of toe te staan dat ik voor mezelf ruimte zou nemen, want Zijn offer en nieuw leven waren meer dan voldoende om met mijn zonde af te rekenen! Ik begon uit de eerste hand te leren, dat het kwaad niet de grootste macht in de kosmos is. Toen de genade en de kracht van God mijn geestelijke vermogens vrijmaakte, om te horen en te geloven, kon ik het grotere plaatje van Zijn relatie met mij begrijpen. Alleen met die aanmoediging kon ik verder kijken naar de waarheid van mijn leven, en verder gaan op het pad van bevrijding.
Dit was dus de structuur, die de Heer toen aan het licht bracht.
Eerst was er een oppervlaktepresentatiesysteem, een ‘goede ik’ van persoonlijkheden, die werkten, functioneerden, leerden, trouwden, scheidden, en als Christen leefden; dit was ook ‘de ik’, die zich ertoe verbond om het werk van herinneren te doen.
Daarna kwam de buitenste dissociatieve schil; dit was het residu van al het geweld en demonisering, die de presentator [de aanwezige aan de oppervlakte] overkwam om de veelheid [aan alter ego’s] uitgebreider te maken. Dit was het deel, dat een therapeut zou uitputten, waarbij het leek alsof er vooruitgang werd geboekt, maar de generationele kern onopgemerkt en ongestoord bleef.
Het diepst nog was mijn voorouderlijke, generationele kern, de historische voortzetting van een familie en cultuur, die generaties lang in Sodom en Gomorra hadden geleefd, volledig onbewust, maar tegengesteld aan alles wat ‘de goede (oppervlakte) ik’ had gekend als goed, waar en echt.
De gehechtheidstheoretici zouden zeggen, dat mensen gedefinieerd worden door hun banden; en ik geloof dat dit waar is. Mijn kern van identiteit is gemarkeerd door de emotionele, affectieve gehechtheid aan de belangrijkste figuren in mijn leven. Deze kern is mijn oorspronkelijke identiteit, die bestaat uit de banden met en affectieve gehechtheid aan degenen, die het dichtst bij mij staan. Mijn moeder was inderdaad Lula Vieta Pauline Russell Campbell, geboren in 1917 in Farmersville, Texas, en overleden in 1977. Mijn echte, biologische vader was niet de man, die ik als mijn vader had gekend. Mijn echte vader, de man van wie ik hield en die ik ‘vader’ noemde, was Édouard Phillippe de Rothschild, en ik was zijn bastaardzoon, [toen] Phillip Eugene genaamd. Deze man, Édouard, was mijn vader. En ik, een product van occulte incest, was één van de honderdduizenden zowel wettige als onwettige nakomelingen van deze machtige financiële en occulte familie.
Hoe was het om in dit huishouden te leven?
Tijdens een groot deel van mijn kindertijd en adolescentie woonde ik bij mijn vader op zijn landgoed in Frankrijk. Ik herinner me zijn gesprekken met mij als kleine jongen. Ik herinner me zijn liefde voor het leven, en zijn passie voor alles wat menselijk is. In zijn ziel geloofde hij dat de mensheid god zelf was; hij kon uren praten (en deed dat ook vaak) over de fenomenale prestaties van het menselijk ras. Hij nam me mee naar zijn bibliotheek, en besteedde lange tijd aan het tonen van de wonderen van het mens-zijn. Ik hield van zijn passie. Ik hield ook van de fysieke relatie die we hadden, vastgehouden in de emotionele kracht van incest, die in deze cultuur ‘normaal’ was, en om bewonderd moest worden. Ik luisterde naar en nam zijn lust naar macht over, en zelfs zijn haat naar God toe. Deze man genoot ervan om God te haten, en ik was zijn bastaardzoon. Dat was de ware generationele kern van de ongerechtigheid van mijn voorouders. En omdat ik een afstammeling van Rothschild was, werd die maximaal gedemoniseerd.
Dus hoe wordt een kind uit zo’n familie een Christen?
Een eigenaardigheid van satanische families is, dat ze hun eigen kinderen het evangelie laten horen, om juist die relatie aan te vallen, die de emotionele kern van oprecht geloof is! Ik herinner mij, dat mijn vader, met niemand minder dan Herr Josef Mengele zelf, die hem over zijn schouder coachte, mij tot Christus leidde. [Dr. Joseph Mengele is de beruchte Nazi arts, die de eliminatie van Joden in de vernietigingskampen organiseerde en die de afschuwelijke medische experimenten op gevangenen leidde. Na de oorlog was hij, net als Hitler, gevlucht en nergens meer te bekennen].
Zijn eerste onhandige pogingen mislukten vaak, wat hem (van alle mensen) een uitbrander bij uitstek opleverde van Herr Doktor. Maar op een dag slaagde hij; ik zag het wonder van God als mijn Vader, en mijn hart ging uit naar de Heilige als mijn Vader, mijn ‘Abba’.
Vervolgens, door de boodschap van de Schrift te verdraaien, leidden ze me ertoe om ‘de oude mens’ [de niet-wedergeboren menselijke natuur, letterlijk] te doden. Ik onderging de dood, een opgewekte lichamelijke dood, gevolgd door een medische reanimatie. Toen kreeg ik, een teer kind van net iets meer dan twee jaar oud, de ‘keuze’ om van mijn hemelse Vader te houden, die tot de dood leidde, of van mijn aardse vader, die leven betekende. Gedurende een lange periode versterkte mijn vader beide verlangens – van de Heer zijn en van hem zijn. Hij bouwde in mij een ongelooflijke spanning op tussen deze twee lijnrecht tegenover elkaar staande affectieve banden! En ik mocht ze niet van elkaar loskoppelen, om tot een verzoening te komen. Dit was mijn kernconflict: een hechtingsstoornis van de eerste orde! Uit dit conflict ontstond, door gestructureerd misbruik en medisch gestuurde gedragsconditionering, alles wat mijn alter ego systeem was.
Zo werden de oorsprong van mijn identiteit als Christen, en de meest prachtige en ongerepte ervaringen van het ontvangen van de aanwezigheid van de Heilige Geest en het Eeuwige Leven van Christus, binnen enkele uren afgezonderd [in afzondering gehouden], en dus niet langer beschikbaar als het centrale organiserende brandpunt van mijn persoonlijkheid. Dit waren de oorspronkelijke hechtingservaringen, waaruit mijn Christelijke identiteit was opgebouwd. Maar doordat ik opnieuw werd geïndoctrineerd in de satanische cultuur, waren dit de gebeurtenissen waarop mijn hele SRA-structuur was gebouwd.
Ik was aanwezig bij de dood van mijn vader in 1988, en ontving zijn macht en de opdracht, om mijn bestemming uit te voeren in de grote samenzwering van mijn familie. Net als hun andere kinderen speelde ik een sleutelrol in de opstand van mijn familie tegen God. Als ik naar CNN kijk, schrik ik als ik zoveel bekende gezichten zie op het wereldtoneel: in de politiek, kunst, financiën, mode en zakenwereld. Ik groeide op met deze mensen, en ontmoette hen op rituele plaatsen en in de machtscentra. Financiers, kunstenaars, royalty’s, en zelfs Presidenten. Al deze gedissocieerde mensen werken en spannen vandaag de dag samen, om een Nieuwe Wereldorde in te voeren, waarin mens-zijn het hoogste goed is en God een gezichtsloze abstractie. Deze mensen zijn, net als ik, SRA/DID. Net als de honderdduizenden andere biologische kinderen van deze occulte familie, had ik mijn plaats en functie binnen de poging van deze clan, om de wereld te beheersen. Mijn inspanningen, en die van mijn familie, streefden ernaar dat een lid van de Europese adel van de familie Habsburg de overheersende positie over de mensheid zou innemen, een positie die door het Christendom de antichrist wordt genoemd.
Terwijl anderen werden geplaatst in de regering, de academische wereld, het zakenleven, of het amusement, was mijn plaats binnen het Lichaam van Christus. Ik zou een brandpunt van geestelijke macht zijn, en de leider van een sekte binnen deze Kerk. In deze Kerk ‘woonden’ mensen van wie ik al mijn hele leven weet, dat ze de controleurs en machtscentra zijn van zowel de valse profeet van de familie Rothschild als de antichrist! Ik was toegewijd tijdens mijn kindertijd, en mijn hele leven klaargestoomd, om de valse profeet en de antichrist te beschermen. Ik moest een brandpunt zijn voor spirituele macht, en een controleur van een sekte binnen deze kerk. In deze kerk woonden mensen van wie ik al mijn hele leven wist, dat ze de controleurs en machtscentra waren van zowel de valse profeet van de familie Rothschild als van de antichrist. Ik deed mijn uiterste best in mijn kindertijd, en werd mijn hele leven voorbereid om deze vitale verbinding met de voorouderlijke, spirituele macht van de valse profeet en de antichrist te beschermen. Wij zijn allemaal voortgekomen uit satanische families, en tientallen jaren lang klaargestoomd voor aanvullende rollen – allemaal samengebracht als een lokale kerk om het Lichaam van Christus te gebruiken als middel, om de valse profeet en antichrist binnen te brengen – verbazingwekkend!
Veel gedissocieerde Christenen in het Lichaam van Christus bekleden soortgelijke corporatieve geestelijke, occulte posities, als onderdeel van de satanische Nieuwe Wereldorde. In mijn wezen belichaamde ik de Luciferiaanse morgenster binnen de Kerk. Ik vertegenwoordigde de aanwezigheid van alle andere satanisten, die met mij verwant waren in de morgenster; hun geesten waren in mij aanwezig in de kerk. Geconstrueerd door middel van rituelen, maar bekrachtigd door legioenen geesten, was ik een menselijk en spiritueel brandpunt van satanische energie in het Lichaam van Christus.
Mijn Rothschild familie bouwde mijn collectieve spirituele occulte positie als de morgenster, en het fundament van mijn hele systeem, op mijn persoonlijkheid als Christen. En niet alleen als de valse, geprogrammeerde hypervrome, hypocriete of supergeestelijke Christen van mijn presentator systemen. Nee, het diepste centrum van mijn kern als een Rothschild satanist was mijn aanvaarding van Jezus Christus als Heer, toen ik nog maar een kind was op de jonge leeftijd van twee jaar en vier maanden.
Dit is van het allergrootste belang geweest voor mijn bevrijding en voor mijn leven als Christen.
Deze gebeurtenis – mijn bekering tot Christus – is de centrale bepalende gebeurtenis in mijn leven en mijn persoonlijkheid. Ik ben er diep van overtuigd, dat dit de fundamentele gebeurtenis in mijn leven is. Zonder deze bepalende gebeurtenis en identiteit was ik ontdaan van het belangrijkste gedragspatroon of ‘sjabloon’ van mijn Christelijk geloof, en als zodanig was ik het belangrijkste organiserende element van mijn persoonlijkheid kwijtgeraakt.
Ik kan alleen maar speculeren, hoe mijn bevrijding zou zijn vergemakkelijkt als we hadden gewerkt aan mijn biologische en affectieve Rothschild identiteit en mijn bekering uit mijn kindertijd als de allereerste dissociatieve gebeurtenissen, die moesten worden opgelost in mijn begeleiding. Als we mijn bekering en de ervaringen daaromheen als mijn allereerste PDE aan het begin hadden opgelost, denk ik dat mijn hele systeem van dissociatie ontdaan zou zijn van zijn centrale demonische, psychologische en biologische kracht, en bijna in elkaar zou zijn gestort.
Ik ben op geen enkele manier uniek in mijn ‘systeem’ [van persoonlijkheden] of ervaring.
Vele anderen, die zo ver in hun bevrijding zijn gekomen – ieder van ons heeft een vergelijkbare structuur en vergelijkbare ervaringen gehad! Wij ontvingen allemaal Christus in onze kindertijd, en werden onderworpen aan sterke affectieve conflicten in onze gehechtheid aan God en aan onze ware ouders, zozeer zelfs dat we uiteenvielen en omhuld werden door kosmokrator-legioenen. De alter ego’s, die uit deze splitsing voortkwamen, waren de satanische fundamenten van alle andere alter ego’s binnen het hele persoonlijkheidssysteem.
Voor de Rothschilds, en ongetwijfeld voor satan zelf, was dit de ultieme sadistische ironie om Christenen te gebruiken, om de antichrist binnen te halen. Maar er zit ook een zekere demonische genialiteit in. Door het Lichaam van Christus te bezaaien met zijn occulte volgelingen is satan in staat geweest, om de geestelijke en sociologische krachten te genereren, die nodig zijn om de heerschappij van de valse profeet en de antichrist in te voeren! Deze samenzwering weerhoudt het Lichaam van Christus er ook van om te groeien tot de maat van de gestalte van de volheid van Christus, en om het hart van God voor Zijn volk te bevredigen. Uit deze satanistische infiltraties, zowel binnen als buiten het Lichaam van Christus, ontspruiten de demonische energie, de ketterij en de handelingen, die zullen culmineren in de grote afval van 2 Thessalonicenzen 2:3, en vervolgens de openbaring van de zoon der wetteloosheid, de antichrist.
Binnen alle grote kerken, de oecumenische beweging, de Word of Faith bewegingen, elementen van de Vineyard Beweging, en vooral binnen de charismatische ketterijen van een ‘geestelijk herlevend’ Methodisme en Presbyterianisme (onder andere), – binnen het hele ‘christelijke occulte’ van de ‘eenheid door tekenen, wonderen en mirakels’ beweging, die is ontstaan uit de ketterij en bediening van Oral Roberts – binnen dit alles heeft satan zijn waanvoorstelling vervuld om als god aanbeden te worden. De visioenen en boodschappen, die deze mensen naar buiten brengen, zijn de demonische projecties van leugenachtige geesten, die zich uiten door de monden van leugenachtige profeten. En de wonderen zijn daden van tovenaars, die noch de Vader noch de Zoon kennen. De Heer Jezus sprak over zulke valse profeten in Mattheüs 7:22-23, en zei: “Velen zullen op die dag tot Mij zeggen: ‘Heer, Heer, hebben wij niet in Uw naam geprofeteerd en in Uw naam demonen uitgedreven en in Uw naam vele wonderen verricht?’ En dan zal Ik tot hen zeggen: ‘Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij die wetteloosheid beoefent.’” Hoe oprecht mensen in deze bewegingen ook mogen zijn, en hoe wonderbaarlijk, extatisch, of subliem de ervaringen ook mogen zijn, deze bewegingen zijn niet van God! Niet voor niets ‘begint het oordeel bij het huis van God’. Door middel van SRA/DID heeft satan de kerk geïnfiltreerd met zijn valse profeten, compleet met vervalste geestelijke gaven, en heeft hij de kerk praktisch gekaapt voor zijn doeleinden!
Dus niet alleen de politieke, sociale en economische fundamenten voor de antichrist zijn gelegd, maar ook de geestelijke en religieuze fundamenten liggen al stevig op hun plaats binnen het reguliere Christendom!
Dit beeld van een wereld, die naar de hel gaat, en de kerk met zich meesleurt, is inderdaad somber, maar de Schrift is onmiskenbaar duidelijk, dat de periode vlak voor de Komst van de Heer er zo uit zal zien. Om te denken dat de kerk iets anders zal zijn dan een klein blijvend overblijfsel in een tijdperk van diep geweld en duisternis, is een volstrekt verkeerde lezing.
De Here God is geen dwaas. Zijn voorkennis en de genade, die uit Zijn Wezen vloeit, zijn meer dan voldoende voor het echte Lichaam, om zulk kwaad te verdragen en te weerstaan. Mijn leven is daar het levende bewijs van. Wat kunnen bevrijdingen, zoals die van mij en anderen, gedaan op zo’n plaats als deze kleine kerk, anders betekenen dan dat Jezus Christus, inderdaad!, nog steeds leeft? Wat betekent het nog meer, dat Hij er soeverein voor kiest om ‘de ondoorgrondelijke rijkdom van Christus’ aan de lammen, de kreupelen, de verachten en de verbrijzelden te geven, door ons tot Zijn verbondsvolk te maken, opdat de veelvuldige wijsheid van God nu door de gemeente bekend zou worden gemaakt aan de overheden en machthebbers in de hemelse gewesten’ (Efeziërs 3:8-9)?
De overwinning ligt uiteindelijk niet in het overwinnen van de demonische en dissociatieve gevangenschap van deze satanische samenzwering. Ik denk dat de echte vreugde van de Vader is dat we, om zulke tekorten te overwinnen, en zo’n taak te volbrengen, door de Here God Zelf tot een morele overwinning op satan, – en alles wat in zijn macht is – zijn gebracht, door onze relatie met onze hemelse Vader en met elkaar. Deze morele overwinning is zichtbaar in de liefde, die we voor elkaar hebben binnen deze kleine gemeente [samenkomst].
De obstakels zijn inderdaad formidabel, om vrij te komen van iemands gedemoniseerde satanische wortels, en om trouw te blijven, terwijl de wereld naar de hel gaat. Maar dit alles is de moeite waard, omdat onze Vader uit dit moeras een collectief volk heeft opgebouwd, dat, in onze eigen wezens en relaties, satan moreel en spiritueel heeft verslagen. Vanuit deze strijd – zowel persoonlijk als gezamenlijk – verwezenlijkt de Heer Zijn verlangens, “… opdat zij allen één zijn, zoals Gij, Vader, in Mij zijt en Ik in U, opdat ook zij in Ons zijn; opdat de wereld gelooft dat Gij Mij gezonden hebt. En de heerlijkheid, die Gij Mij gegeven hebt, heb Ik hun gegeven, opdat zij één zijn, zoals Wij één zijn. Ik in hen en Gij in Mij, opdat zij in eenheid volmaakt zijn, opdat de wereld weet dat Gij Mij gezonden hebt en hen liefhebt, zoals Gij Mij liefhebt.” (Johannes 17:21-23)
Het echte Christelijke leven en de wil van de Heer voor mij, dat mij zo lang ontglipte vanwege mijn veelheid [veelvoud aan alter ego’s], is tot mij gekomen, omdat ik er door Gods genade voor koos om het kwaad in mij te overwinnen. “… Wie overwint, zal deze dingen beërven, en Ik zal zijn God zijn en hij zal Mijn zoon zijn.” (Openbaring 21:7) Ondanks de manipulatie en het verraad was mijn kinderlijke beslissing, om op Jezus Christus te vertrouwen, juist. Er is niets speciaals aan mij; ik ben geen Christelijke superman. Er zijn mensen in deze kleine groep, en anderen, die meer doorzettingsvermogen, moed, eerlijkheid en nederigheid hebben getoond. Er zijn vele anderen, zowel dissociatieven als niet-dissociatieven, in andere kerken, wier antwoord op Zijn roeping tot discipelschap hen naar buitengewone diepten van lijden en liefde in de Naam van Jezus Christus heeft geleid. Zulke mensen is de wereld niet waardig.
Mijn hele leven heeft de Heer mij geroepen, net zoals Hij iedereen heeft geroepen, om te vertrouwen en te gehoorzamen.
Hoe zou ik ‘Nee’ tegen Hem kunnen zeggen? Hoe zou ik dat ooit kunnen? De Zoon van de Vader en Zijn genade hebben mij ingesloten en meegevoerd. Zijn claim over mijn leven was iets, dat genoeg greep op de realiteit hield, om te geloven dat Hij echt bestaat, dat ik Hem mijn leven en liefde verschuldigd ben, en dat Zijn genade groter is dan alles wat er in dit tijdperk of enig ander tijdperk bestaat.
Bronnen:
A Survivor’s Testimony: article by Kim Campbell Published by Svali on: July 16, 2000
A176 Un ancien membre des Illuminati témoigne [in French, free translation]
