Deze man ging naar de hel en had brandwonden om het te bewijzen | Bijna dood ervaring

Dit is een verslag van de ervaring van Myron King in de hel. Hij deelt wat hij ooit geloofde – goede mensen gaan naar de hemel – en de waarheid die hij leerde nadat hij, letterlijk, uit de vlammen van de hel was weggeplukt.

 

Dit artikel kunt u ook in het Engels lezen. 

 

Myron King (72) zat van kinds af aan vol haat. Maar na wat hij had meegemaakt tijdens zijn verblijf in het ziekenhuis, kon hij niet meer haten. Toen hij thuiskwam, herinnerde hij zich weer wat er was gebeurd.

“Ik haat niemand. Dat ging allemaal weg! Ik kan niemand haten! Ik heb nooit zó gehuild, en ik heb mijn kussen nooit nat gemaakt… alleen maar tranen. Ik begreep niet wat er gebeurde! Dus de haat verdween…”

Luister en deel zijn leven veranderende ervaring met iedereen: 

 

This man went to hell and had burn marks to prove it | Near death experience

Of bekijk de video hier.

 

Transcript:

‘Het voelde alsof het gewicht van de hele wereld op mijn schouders rustte… ik moest vertellen wat ik heb vernomen.
Het kwam pas in mijn herinnering toen ik…

Je zegt dat er iets met je gebeurde toen je in het ziekenhuis lag, wat je je niet meer kon herinneren, totdat je thuiskwam?

Totdat ik thuiskwam. En toen schoot het mij te binnen… Wat ik me herinnerde is, dat ik in de hel was.

Myron, zou je alsjeblieft eerst kunnen uitleggen hoe je God zag, hoe je Jezus zag, vóór 14 juli 2021? En leg gewoon je geestelijke toestand uit.

Oké. Toen ik een jonge kerel was, werd mijn oudere broer gered en werd hij gedoopt. Hij nam mij en mijn zus altijd mee naar de kerk en de zondagsschool. Maar mijn moeder, ik heb haar maar twee keer zien lopen, en ik ontdekte dat God mensen kan genezen. Elke avond bad ik of vroeg ik God om mijn moeder te genezen, dat ik haar kon zien lopen. Het is nooit gebeurd. Dus vanaf mijn jonge… 10 jaar oud… 8 jaar oud, haatte ik God! Dus daar was ik al die jaren. Ik ben 72 jaar oud.

Toen… mijn hart… Ik had pijn op de borst.

Dus mijn vrouw bracht me naar het ziekenhuis en ze hielden me daar. Ze hadden een hartkatheterisatie gedaan. En toen ik wakker werd, vroeg ik de chirurg: “Nu, heeft u nog wat meer stents in mij gezet, of…?” Hij zei: “Het is te gevaarlijk; ik kan niets voor u doen”. Dus adviseerden ze mij om naar Cleveland Clinic te gaan, en ze brachten me met een ambulance naar Cleveland Clinic. Ze moesten de ader uit mijn arm halen, ongeveer 30-35 cm lang, en van de ene kant van mijn hart naar de achterkant van mijn hart gaan, en hem vastbinden.

Ik lig daar op het bed, klaar voor een operatie, denkend:

‘Ik ben een goed persoon. Ik ga ofwel naar huis, of ik ga naar de hemel’. Nou, dat is niet de manier waarop het gaat, maar dat is de manier waarop ik dacht dat het zou gaan. Dus iemand kwam de kamer binnen… deze persoon… Hij vertelde me wat hij was; hij zei niet dat hij een predikant of een prediker was. En hij vroeg me of hij voor me kon bidden. Ik zei dat ik dacht dat het geen kwaad kon, terwijl ik dit sarcastisch zei, omdat ik het niet nodig had, zie je? Ik zou immers naar de hemel gaan, of ik zou naar huis gaan!

Ze kwamen me halen nadat hij zijn gebed had uitgesproken.

Hij was geen grote jongen, en hij was geen kleine jongen. Hij was gekleed in kleding die ik nog nooit eerder had gezien. Hij was niet chique gekleed, en hij was ook niet eenvoudig gekleed. Ik weet niet hoe ik dat moet uitleggen, maar hij was anders gekleed dan iedereen die ik ooit heb gezien. Dus hoe dan ook, hij zei zijn gebed en ging weg. En kort daarna gingen we naar de operatiekamer. Dus dan ga je slapen, en je denkt dat het een lange tijd is; het kan maar 10 of 15 minuten zijn, ik weet het niet…

Ik werd wakker en mijn kussen was nat; ik huilde.

De volgende dag, ik weet het niet, werd ik wakker en (normaal gesproken) zou ik mensen haten; Ik heb altijd een hekel gehad aan mensen. Ik haat niemand. Dat ging allemaal weg! Ik kan niemand haten! Ik heb nooit zó gehuild, en ik heb mijn kussen nooit nat gemaakt… alleen maar tranen. Ik begreep niet wat er gebeurde! Dus de haat verdween.

Ik ging door het herstelgedeelte en ze begonnen me sponsbaden te geven.

En ze ging met haar vinger over mijn rug, en ik kon niet bedenken wat ze in hemelsnaam aan het doen was. Dus ging ze een andere verpleegster erbij halen en liet het haar zien. Maar ze zeiden geen woord. Ik wist niet dat ik een brandwond op mijn rug had. Ik zou gaan wandelen en ze was daar om me te helpen… Ze knoopte de ochtendjas voor me vast, en zij had die vlek op mijn rug gezien!

Je zegt dat er iets met je is gebeurd toen je in het ziekenhuis lag, wat je je pas herinnerde toen je thuiskwam?

Ik kwam thuis, en toen herinnerde ik het me…

Het eerste wat ik mij herinnerde was dat ik in de hel was.

Ik zag het grote gat in de grond… en hij laat me los. Ik herinner me dat ik met hem worstelde en probeerde los te komen van hem, de duivel (een demon). Ik worstelde met de duivel. Ik zag een stalen kooi achter me, met de deur open. Toen hij me erin vloog en me liet vallen, liet hij me los, net als een adelaar, weet je, met één voet.

En hij laat me vallen, en het zijn vaste rotsen.

Als hij me loslaat, is het alsof je uit een rijdend voertuig stapt, of van een oude tractor. Ik moest twee of drie stappen zetten, en hij doet twee of drie stappen. En dan krijgt hij me te pakken, en hij heeft me te pakken. Hij probeert me in zijn kooi te stoppen. Hij duwt me naar achteren om me in de kooi te duwen, maar de deur staat open en mijn rug komt recht tegen de deur aan. En ik zit daar vast; ik kan niet loskomen.

Maar het volgende dat ik weet, ik kijk naar beneden en ik sta in brand, ik brand.

Ik zag mijn vlees druipen op vaste rots. Het enige wat ik kon doen en wist, was om hulp schreeuwen! Wat zou iemand anders doen? En in een oogwenk… die engel die me kwam opzoeken in het ziekenhuis, is wie ik denk dat het was… dat is wat ik tegen mijn vrouw zei… – het was dezelfde persoon die in die kamer kwam – trok me daarvan weg, en bracht me terug en zette me in die operatiekamer.
Zij (de verpleegster) had gezegd: “Er is geen enkele manier dat… in een operatiekamer zie ik je… alles. Er is daar niets dat een patiënt zal verbranden”.

Toen ik opbrandde, stond ik in brand. En die engel kwam en haalde me weg van de duivel, en zette me terug in die operatiekamer. Nu, de chirurg vertelde ons dat we hem waarschijnlijk niet meer zouden zien na de operatie. Maar hij kwam om ons te zien, en hij had ons een verhaal te vertellen:

Om de een of andere reden zwol mijn maag enorm op…

Dus hij neemt dit lampje… ze hebben die buis in mijn keel, en hij zoekt naar bloed, of wat er aan de hand is. Dus zo snel als het in mijn maag zit, ging het weg. Dat is (het moment) waarop hij (die persoon) het vuur doofde toen hij me terugbracht. Hij heeft het vuur gedoofd, nadat hij me weer in die operatiekamer had gezet!

Enkele dagen later neem ik mijn eerste douche.

En ze trok de… alsof dat slangen waren die hun huid afschudden – ze trok de huid van mijn benen; dat waren blaren, of wat dan ook. Er waren geen tekenen van blaren, maar de dode huid zat wel op mijn benen! Ze trok het eraf toen ik mijn eerste douche nam.

Ik ging naar de hel, en ik moest terugkomen.

Nu, waarom deed Hij dat voor mij? Maar Hij deed het! Jezus, God, bracht me terug naar de aarde. En wat mijn opdracht is, is wat Hij me zal vertellen. Daarom moet ik het de mensen vertellen. Ik moet dit verhaal vertellen. Ik geloof dat elk stukje ervan waar is.

Gebaseerd op alles wat je hebt meegemaakt, wat zou je zeggen tegen iemand die, ofwel niet gelooft, dat God of Jezus echt is, of ze geloven dat ze realiteit zijn, maar ze denken niet dat ze hen moeten dienen, en ze denken dat als ze goed genoeg zijn, ze naar de hemel zullen gaan? Wat zou je tegen die persoon zeggen?

Ik zou gewoon zeggen dat ik hetzelfde voelde, en ik ben 72 jaar oud, en ik ontdekte dat ik het mis had.

Zo werkt het niet. Als je niet in de goede genade van God bent, ga je niet naar de hemel. Ik weet dat ik naar de hemel ga. Nu, ik zei alleen maar: “Help me, ik heb hulp nodig!” Ik schreeuwde om hulp, ik vroeg om hulp, en ik had het echt nodig. Hij heeft mijn ziel gered; dat is wat Hij heeft gedaan, dat is wat Hij voor mij deed… Je hoeft niet door te maken wat ik heb doorgemaakt.

Hij gaf me de grootste geschenken die iemand je kan geven:

Hij nam die haat uit mijn hart; dat was het eerste. Ik kon mijn eigen zoon niet eens vertellen dat ik van hem houd. Ik kon mijn dochter niet vertellen dat ik van haar houd. Hij vulde mijn hart vol liefde; het is heel anders dan toen ik naar Cleveland ging. Toen ik terugkwam, was ik een ander mens. Het grootste geschenk dat Hij me gaf, is dat ik niet in de hel ben. Ik moest terug naar huis en op deze aarde zijn. Nu, hoe lang? Ik weet niet of het nog een dag is, of nog een uur… Het maakt me niet uit, maar ik moest terugkomen; dat is het belangrijkste.

Ik kreeg nog een kans; ik kreeg een nieuw leven met een gloednieuw begin, dus… Nu, ik zou het misschien kunnen verknoeien, maar ik ga proberen dat niet te doen.’

 

Jezus werd verwond opdat wij genezen zouden worden

Wedergeboren worden is een ervaring van uniek belang. Tenzij je wedergeboren bent, kun je het koninkrijk van God niet zien of binnengaan (zie Johannes 3:3-5). Maar het is geen eenmalige ervaring; verlossing is eerder een continu proces. Een deel van de verlossing is gedoopt worden. Ik wil geen controverse veroorzaken, maar je kunt opnieuw geboren worden zonder gedoopt te zijn. Als je echter gered wilt worden, is de doop een belangrijk onderdeel van het proces, want “Wie gelooft en zich laat dopen, zal behouden worden”. Markus 16:16

Verlost worden betekent veel meer dan alleen je ziel voorbereiden voor de hemel. Iemand zei ooit: “Het evangelische concept van redding is om zielen ‘voorverpakt’ te krijgen voor de hemel”. Dat kan tot op zekere hoogte zo zijn, maar redding omvat veel meer dan voorverpakt zijn voor de hemel.

Ik wil een passage uit het Nieuwe Testament onderzoeken, waarin de schrijver het Griekse woord voor ‘redden’ gebruikte, wat sozo is. Als we kijken naar waar dit woord in de Schrift voorkomt, zal het ons een idee geven van wat er bij redding inbegrepen is.

Het boek Mattheüs spreekt over Jezus’ bediening aan de zieken, zeggende: “Zij… brachten tot Hem allen die ziek waren… En zovelen als Zijn kleed aanraakten, werden volkomen gezond [“geheel” KJV]”. Mattheüs 14:35-36
Het werkwoord dat wordt gebruikt voor “goed” of “geheel” is sozo, maar het wordt voorafgegaan door een Grieks voorzetsel dat “grondig” betekent. “Grondig gered” zijn betekent perfect genezen zijn. Deze passage heeft het niet alleen over de toestand van de ziel; het gaat ook over degenen die ziek zijn. En zovelen als Jezus aanraakten, werden volledig gered. Hoe totaal is onze redding?

Als antwoord een gebed

Dank U, Jezus, voor Uw werk aan het kruis. Ik proclameer dat voor mij: grondig gered te zijn is perfect genezen te zijn, en dat Jezus werd verwond opdat ik zou kunnen genezen. Amen.

 

Bron:

Derekprince.com

You may also like