De Buitenparlementaire Onderzoekscommissie 2020 doet sinds eind oktober vorig jaar onderzoek naar het door de overheid gevoerde Coronabeleid. Dat doet de commissie door het afnemen van verhoren met getuige-deskundigen, waaronder artsen, virologen en andere experts. Na een oproep hebben ook tientallen politieagenten zich aangemeld, politieagenten in gewetensnood.
De verhoren zijn in januari afgenomen.
“Agenten geven aan dat ze in gewetensnood zijn gekomen, omdat ze naar eigen zeggen gedwongen worden methodes toe te passen, waar ze niet meer achter kunnen staan. Bijvoorbeeld dat men opdracht krijgt, om voor kleine vergrijpen, zoals het niet dragen van een mondkapje, buitenproportioneel zware methodes in te zetten,” zei initiatiefnemer Pedro Kuit eerder tegen het Castricums Nieuwsblad.
Nadat de commissie 47 politieagenten had gehoord, wilde het ministerie van Justitie opeens het gesprek aangaan met de organisatie, om te voorkomen dat de verklaringen openbaar worden gemaakt…
“De BPOC2020 onderhandelt met niemand, óók niet en vooral niet met de overheid! We zullen de verhoren stap voor stap naar buiten brengen, en Nederland maximaal informeren, steeds weer, net zolang tot het geweld stopt!” reageert de commissie op social media.
Politieagenten in gewetensnood door ‘wappierammen’: ‘Ik lig ‘s avonds huilend in bed’
De onderzoekscommissie heeft alvast wat citaten uit de verhoren op social media gezet. Later volgen de gehele (anonieme) transcripties, die ook naar de pers worden gestuurd.
Wekelijks komen mensen op het Museumplein bijeen om daar ‘koffie te drinken’. Het gaat om mensen uit alle lagen van de samenleving, die kritisch zijn over het Coronabeleid. En iedere week stuurt burgemeester van Amsterdam, Femke Halsema, de politie op deze mensen af. Daarbij worden ME-busjes, honden en waterkanonnen ingezet! Veel agenten willen niet langer vreedzame mensen neerknuppelen en krijgen gewetenswroeging.
Zo zegt een gewetensbezwaarde agent en ME’er uit Amsterdam:
“Hier ben ik niet voor bij de politie gegaan. ’s Ochtends werd er al lol gemaakt: we gaan wappies meppen!”
“Mijn collega zei: dat wordt weer wappierammen. Misschien mag ik wel op ’t kanon, aluhoedjes spuiten,” liet een gewetensbezwaarde ME’er uit Den Haag weten.
“Een gevleugelde uitdrukking is: geen bek lap betekent een nek klap,” zei een agent uit Utrecht. “Ik lig ’s avonds huilend in bed.”
Nog een ME’er uit Amsterdam:
“Ik heb er nachtmerries van. Letterlijk. Maar je moet wel. Anders denken ze dat je ‘er ook zo één bent’. Ik probeer zachtjes te slaan, maar laatst zei een collega: rammen die hap, ze verdienen het!”
Nog enkele citaten:
“Laatst ging ik naar een vertrouwenspersoon, dat ik weigerde koffiedrinkende burgers te mishandelen. ‘Wat doe je dan bij de politie?’ vroeg ze. Ik ben huilend naar huis gegaan.”
“Ik weiger vreedzame demonstranten te slaan. Ik ben toen op non-actief gesteld. Maar liever non-actief dan een monster. De vertrouwenspersoon heeft me niet geholpen, bovendien wordt daar regelmatig gelekt.”
“Ik wil mensen helpen, niet in elkaar slaan. Het is laf. Ik lig er volkomen buiten nu, niemand wil met me op de auto. Ik was zo blij dat ik de opleiding gehaald had. Wat gebeurt er allemaal in Nederland?”
Bronnen:
